E-Dergi

Kendisi için bile onlarca kitap yazılabilir. İşte bu kitap öyle bir kitap. Dönemin sosyal ve siyasi havasını barındırmasının yanında toplumsal bozulmanın, insana verilen değerin, kadın erkek ilişkilerinin net bir şekilde vurgulandığı bir kitap. Başrolde, toplum tarafından dışlanmış bir kambur. Kahramanımızın insani yönü birçoklarından belki de daha kuvvetliyken, insanların sadece dış görünüşe bakarak yargıya varması aslında insanlık tarihinin makus talihini de gözler önüne seriyor. Her bir karakter ayrı bir olguyu ele alıyor. Hugo'nun ilginç yöntemlerinden birisi de kitaplarında çizdiği gerçek portreler ki neredeyse 25 sayfa Paris'i anlatması da bunu gösteriyor. Bir anda kendinizi 500 yıl öncesinin Paris'inde buluyorsunuz.

Çok önemli anekdot ve bilgiler sunması itibariyle önemli bir kitap olsa da her bilgiyi de hemen kabul etmemek gerekiyor. Çünkü ciddi çelişkiler ve abartılar da bolca mevcut. İkinci olarak kitap elinize alıp roman okur gibi okunacak bir kitap kesinlikle değil. Tam bir başvuru kitabı. Döneme ait bir bilgi edinmek istiyorsanız o bölümü açıp okuyabilirsiniz ama başlayıp bitireyim derseniz hem yorulursunuz hem de her şey birbirine girer. Yine de dönemine ışık tuttuğu için ilgi alanına giren herkesin okuması gerekir diye düşünüyorum. Keşke 300 Spartalı ve Leonidas kısmı daha detaylı olsaydı.

İkinci kez okumama rağmen ilki gibi aynı heyecanı hissettim. Kitabın içerisindeki yolculuk aslında kendi iç dünyamızdaki yolculuklara benziyor. Hep uzaklarda bir şeyler arıyoruz ama aradığımız içimizde.

Tam anlamıyla diyemesek de tarafsızlığa yakın bir şekilde yazması gerçekten etkiliyor. Moğolların, saldırganlığı ve vahşiliğine dair birçok şey duymuşuzdur ancak ilk elden birisinin bunları görmesi ve yazması oldukça önemli. Dönemin Türkiye'si ve bölgede yaşayan diğer milletler hakkındaki bilgiler ufuk açıcı ve bilgilendirici.

Bu tür eserleri günümüz Türkçesi ile bize okuma fırsatı sunduğu için öncelikle yayınevine teşekkür etmek gerek. Kitapta Felatun Bey, alafranga takılan, kendi kültürüne uzak ve yukarıdan bakan bir mirasyedidir. Rakım Efendi ise yine bilgili, alaturkalığı kaybetmemiş ama alafrangayı da bilen terbiyeli, çevresinde saygı duyulan bir kişidir. İki karakter üzerinden aslında toplum yansıması yapılmıştır. Bu tür kitaplar her ne kadar edebiyatımızın ilklerinden olsa da yazım, olay örgüsü, anlatım açısından maalesef çağdaşlarının oldukça gerisinde olduğunu da kabul etmek lazım.