E-Dergi

Bir defa 550 sayfa hacim çok büyük.
hasan cemal hep geziyor. hep yazıyor ve çok tekrara düşüyor.
bence fiyatı, hacmi ve içeriği birbiriyle orantılı değil.

bir de çoğu zaman hasan cemal suya sabuna hiç dokunmuyor. ama son günlerde ki açılım hadisesinin 1990 lı yılların başında dahi konuşulduğu ama belli çevrelerin bunu özellikle parçalanma paranoyası ile engellediği düşünülürse çok ilginç.

vaktiniz varsa okunabilir.

bir yorumcu arkadaş da yazmış Atatürk'ün babası arnavut şeklinde bir ibare. var. Doğru kitabın son sayfaları Kurtuluş savaşının önemli şahsiyetlerinin kısa karakter ve özgeçmişlerine ayrılmış. Bu kısımda Atatürk hakkında da böyle bir bilgi var. Ancak yazar bu bölümün başında zaten bunun ingiliz belegelerine dayandığını aktarmış durumda.
Kitaba gelince başlık içerik ve kapak pek uyumlu olmamış ama yine de fena değil. o dönemi merak edenler ve Atatürk'ün din ile olan bağını merak edenler için iyi bir kitap. zaten kitabın neredeyse üçte biri tercüme bilgiler. gene de pan turanizim, pan islamizimi merak edeler okuyabilirler. Yani en azından nereden nereye diyeceklerdir.

metodolojik olarak iyi bir kitap. Sık sık tekrarlar olsa da siyasetteki temel kurumlara ve temel terimlere yerinde açıklamalar getirilmiş, uslubu sıkmayan güzel bir kitap okunabilir. Ancak siyaset konusunda temel bir kitap mı derseniz değil. Ama genel bilgiler edinmek ve bir giriş yapmak için hiç fena değil.

FENA BİR KİTAP DEĞİL. Ancak bana Cengiz Aytmatov'un "gün olur asra bedel" kitabından ilham almış gibi geldi. Gerçi satır aralarında ayşe kulin yine başörtüsüne ve islami kıyafetlere laf sokuşturuyor ama Kürt sorununa bakışı iki farklı gözden vermeye çalışmış. yani kanımca orta kalite bir kitap. Ama kesinlikle sıkılmayacaksınız. Yalnız bir yer var ki inanılmaz bir tespit. Kaymakam ve karısının kavgasında beylerin rütbesinin eşler arasındaki yansıması çok ironik anlatılmış. bilinen şeyler ama yine de güzel olmuş. sıkılmadan okuyabilirsiniz.

Evet kitap gayet güzel bir dilde yazılmış. Yalnız kitap dili hep hikaye kahramanının ağzından anlatıldığı için tamamı süper edebi şahsiyetler olup çıkmışlar. Oysa olayları bizzat birinci kişi anlattığı zaman onun eğitim, içinde yaşadığı çevre ve daha bir çok şeyin dikkate alınması gerekir. Bir de her hikaye adeta bir trajedi ile bitiyor. Bütün köyler böyle midir? Böyleyse vah. vah. Bütün köy hocaları böyle midir? doğrusu biraz fazla karamsar bir tablo çizilmiş. Ama topçunun nyeni nesillerce bilinmesi şart.Ancak mahşerle ilgili üçlemesi çok güzel.