Irvin D. Yalom'un iddiasını kitabında bulamıyoruz. İki karakter; Spinoza ve Rosenberg, iki ayrı zaman diliminde bu iki karakterin hikayeleri anlatılıyor kitapta. Irkçı Nazi Subayı Rosenberg'in kendine temel aldığı felsefi düşünceyle çelişen tarihi bir karakter Spinoza. Kitap, aranacak bu gizemli çelişkinin çözümlemesi üzerine başlarken değişiyor; Rosenberg düşüncelerini düğümleyen bu problemi çözmeye çalışmaktan zamanla uzaklaşıyor, başka kişisel problemlere dalıyor, o problemler de hikayenin sahibi oluyor; ve böylece Rosenberg'in başlangıç problemine yanıt bulacağımızı umduğumuz Spinoza'nın hikayesi de bir yaşam öyküsü kıvamında ortada kalıyor.
Nietzsche Ağladığında kitabında olduğu gibi konu, kurgu bütünlüğü ve Yalom'a özel şok etkisi yapan şaşırtıcı final; daha doğrusu ortada iddia edilen bir konu olmadığı için bir final yok. Yalnızca ele aldığı karakter felsefe ve düşünce tarihinde yer alan gerçek karakter olduğundan onun felsefesi/düşüncesi; yazarın niyeti bence bunu aktarmak olduğu için yeterince güzel anlatılmış diyebilirim.