Kitabın kurgusu güzel oturtulmuş, olayların ilerleyişi insanın düşünce süreciyle sağlanıyor. Tıpkı yaşam gibi. Aldığı bir haberin insana hissettirdikleri, düşündürdükleri. Yazar, söyleyeceklerini bazı temsillerle anlatıyor fark edebilenler için; mankurtlaştırma ile sovyetlerin insanları nasıl asimile ettiğini haykırıyor ve Orman-Göğsü gezegeniyle hayalindeki saadet toplumunu resmediyor sanki. İşte tüm bunları anlatırken yapılan tasvirler okuyucuyu hiç bunaltmıyor, bu da uzun sayılabilecek bir eser için iyi bir nitelik olsa gerek.