Yazarlar yazar... İlle de mesaj vereceğim diye yazar çoğu. Çoğu girişi-gelişmesi-sonucu olsun ister. Nazan Hanım'ın bu kitabı diğer yazdıkları gibi değil. Diğer yazarlar gibi hiç değil. Kimi zaman bir dertleşme, kimi zaman bir geziyazısı, kimi zaman bir deneme, kimi zaman da "Sadece bilin istedim..." dercesine bir eser. Şudur demek güç ve de gereksiz. İlle karşılaştırma yapmak da doğru değil. Bu eser daha bir iç döküm, daha bir samimi. Ne zaman kendimi bir garip hissetsem, açarım bu kitabın herhangi bir sayfasını; Nazan Hanım'ın (kendimce tahmin ettiğim) sesini duyarak bana onu okuyuşunu hissederim. Onun gözleri ile görürüm harfleri. Onunla gezerim onca diyarı... Her kitabı farklı, bu da öyle. Nazan Bekiroğlu Hanımefendi edebiyat mutfağında farklı tarzda yemek yapmayı seviyor kanaatimce. :)