Yavuz Sultan Selim çok kısa sürede Osmalı topraklarını iki katına çıkarmıştır. Ancak onun hayalleri, hedefleri daha tamamlanmamıştır. amacı Çin ve Hindistan'ı da OSmanlı topraklarına katarak ideallerindeki İslam milletlerini tek bayrak altında toplamaktı, güçlü bir İslam Birliği idi yani. Ancak Yavuz Sultan Selim sırtındaki bir ağrıdan şikayetçidir. sırtında çıban çıkmıştır ve onu bıçakla oydurur. çıban iltihap kapar ve padişah ağırlaşır. İran'dan getirdiği yaveri Hasan Can yanına geldiğinde, padişah zaman ne zamanıdır diye sorar. Hasan Can ise zaman Allah'la birlikte olmak zamanıdır der.
O celalli Padişah hasta haliyle doğrulur ve şu ibretlik sözü söyler: "Sen bu zamana kadar bizi kiminle bilirdin Hasan Can" der. Evet Yavuz Sultan Selim Han Allah'la irtibatını hiç koparmamıştı ölene dek. ve Allah-u Teala tarihte çok az kişiye nasip olmuş başarılar vermişti, Tih çölünü geçmeyi başarmışlardı.
bu kitabı okurken insan nefesini tuttuğunu hissediyor. Türk gençlerinin mutlaka okuması gereken bir eser...
