Gül Yetiştiren Adam Hakkındaki Yorumlar

Gül Yetiştiren Adam kitabı iki farklı dünyayı anlatır. Kitap boyunca yoğun olarak anlatılan dünya Sitare karakteri ile anlatılır. Bu karakter Bohem bir hayat yaşamaktadır. Bu karakterle böyle durum da olan çağ gençliği anlatılır. Bu gençler toplumun bütün değerlerine sırt çevirmiştir. Kitabın çok küçük bölümünde de ise asıl anlatılmak istenen anlatılır. Bu bölümde Yıllarca evinden çıkmayın gül yetiştiren yaşlı bir adam anlatılır. Onun dışarı çıkmaması bile başlı başına bir eylemdir. O dışarı çıkmayarak kendine dışardaki hayattan çok daha farklı ve temiz bir dünya kurar. Kitabın sonunda yaşlı adam dışarı çıkar. Tabi hersey değişmiştir. Hiçbir şey bıraktığı gibi değildir artık. Camiye gider. Orda sarıklı imamı görür ve biraz olsun ümitlenir ama bu ümitleri de inamin namaz sonrası dışarı çıkmasıyla yerle bir olur. Çünkü imam da sarık ve cübbesini çıkarıp dışardaki insanların arasına karışır

Olay kurgusu kitabı takip etmeniz için yeter derecede dikkatli okumanızı sağlıyor, iyi kurgulanmış, toplumsal olaylardan bahsettiği için hemen herkesin ilgisi dahilinde olacağını düşünüyorum. Okurken sıkılmayacağınız bir eser. Kitap iğneleyici dokundurmalar ve sorular bırakıyor okuyanın zihninde.. Tavsiye olunur.

Edebiyat hocam tavsiye etmişti çok iyi bir kitap. Hepimizin okuması elzem

anlatılan iki olay arasında geçişler kafa karıştırıcı. bazen hangi olayın ve zamanın içinde olduğunuzu durup düşünmeniz gerekiyor. yine de okuyucuyu saran ve takip ettiren bir kurgu var. kitapta toplum içindeki değerlerin değişimi ve insanlar üzerindeki etkileri işlenmiş. bu bağlamda, insanlara neyi kaybettiklerini hatırlatan, güzeli aratan ve sorgulatan bir roman olmuş.

Farklı hayatlar üzerinden geçirdiğimiz değişimi daha doğrusu dezenformasyonu gözler önüne seriyor.

Kitabın içinde iki farklı hikaye var.Kitabın sonuna doğru yazar bu iki hikayeyi birleştirmeye çalışsa da başarılı olamıyor. Toplumsal değişime eleştiri olarak değerlendirebileceğimiz bu kitapta yazarımız, bize ait olanı bize tekrar hatırlatıyor. Kendimize yabancılaşmamızın izini sürmemizi sağlıyor bu romanla. Kusurlu kurgusuna rağmen okunması gerek bir kitap olarak görüyorum Gül Yetiştiren Adam'ı.

Ben kitabı çok sevmedim; fakat sevenleri de olacaktır. Bu kitabı nasıl beğenirler gibi bir cümle kurmayacağım. Bana okuması zor geldi ancak bu zor gelme dilinden ötürü değil, imla ve noktalama yüzünden. Dil sade, akıcı. Tarz olarak Mustafa Kutlu'ya benzettim. Kutlu'yu çok sevmeme rağmen bu kitap beni sarmadı. Sadece tarz ve konu olarak benzettim. İki ayrı yaşam anlatılıyor, Birinde geçmişe özenen bir adam, diğerinde tamamen Batı'nın bütün kötü yönlerini almış insanlar. Bu iki olayın kitabın sonunda birleşeceğini sanmıştım ancak çok çok küçük bir ayrıntıyla birleşiyor ki hiç iyi olmamış. Bu konu çok daha iyi işlenebilirdi veya iki olay tam anlamıyla bağlanabilirdi. Böyle olunca iki olay anlatmasının hiçbir olumlu yönü olmamış, niye böyle yaptığını da anlamadım. Ayrıca yukarıda imla ve noktalamadan dolayı okuması zor demiştim. Kelime hatası çok var. Ayrıca tırnak işareti yok kitapta. Bir kişinin konuşması mı yoksa iç düşüncesi mi, paragrafın sonuna gelmeden anlayamıyoruz. Bazen o zaman bile anlayamıyoruz. Keskin geçişler çok fazla olmuş. Paragraf başı yapmadan direkt başkasının konuşmasına geçebiliyor. Zaten ilk 20 sayfa, kitap hakkında hiç yorum okumadıysanız iki ayrı olay anlatıldığını anlamıyorsunuz. Kitabı sevenlere hiçbir şey diyemem herkesin edebi zevki başkadır ancak ben yazarın başka bir kitabını okuyacağımı sanmıyorum.

Konsantre mi olamadım bilemiyorum ama kitaba bir anlam veremedik,çok karmaşık ve bölümden bölüme sert geçiyor,farklı olmasını bekliyordum.

Evet bir protesto. Millete giydirilen deli gömleği ve bu deli gömleğini kiminin kabullenişi ve çektiği sıkıntılar, kiminin bunu hiç giymemesi ve onun çektiği sıkıntılar. Okunası ve tefekkür edilesi bir kitap.

Rasim özdenörene karşı tüm önyargılarımı kırdı bu kitap.Kahramanın cami girişinde siz nasrani misiniz diye bir soruşu vardır ki çok zaman birçok manzara karşısında hep aklıma gelimiştir.Okuyun zaman kaybetmezsiniz...

Rasim Özdenören okumak ya sıkar yada büyük zevk veririr diye düşünüyorum. Bu kitapta iki su akışını ve sonunda aynı yerde kesişmeyi görüyorsunuz. Okunmasınnı tavsiye ederim.

özdenörenin ilk okuduğum eseriydi. ve beni derinden etkiledi.anlatımı kurgusu edebi yaklaşımı muhteşemdi.bana özdenöreni tanıtan ve sevdiren kitap olduğu için ayrı bir yeri var bende....

Ne kadar hoş bir romandı bu... Yıllar önce okumuştum ve hala en sevdiğim kitaplar arasındadır...

Yine Rasim Özdenörenin usta kaleminden yayınlanmış tek roman olarak çıkmış bir kitap. Rasim özdenören ismini görmem kitabı okumak için bir sebepti ve pişman değilim. Yine olsa yine yaparım :D
Gerçekten anlatılanlar, bir Müslüman olarak eksikliklerimizi anlatıyor.Tavsiye ederim.

Bir solukta okunulacak çok değerli bir eser.hikayenin konusu kitapta belirtilmese de maraşta gerçekten yaşanmış bir olaymış bildiğim kadarıyla.Bir dedenin toplumsal değişime küskünlüğü kendini toplumdan soyutlaması yıllar sonra ilk kez evinden dışarı adım attığında hissettikleri anlatılıyor; değişen dünya düzenine ve yaşadığı hayal kırklığı.Tıpkı hadis-i şerifte buyurulduğu gibi.Ahir zaman ümeti Ashabımı görse deli zannederdi.Ashabım Ahir zaman ümmetini görse kafir zannederdi.O şekilde bocalama yaşıyor.Rasim özdenörenin akıcı tasvirleri ile bir taraftan da elit bir kesimin hızlı yaşam trafiği işleniyor.Yalnız ben kitabı okurken bu iki ayrı dünyanın sonunda birleşeceğini ya da bir bağlantı kurulacağını bekliyordum ama öyle olmadı.Ama olsun.Kitabı okuyup da etkilenmeyen yoktur herhalde.

açıkçası yorumlarında herkes beğenmiş ama ben aynı kanıda değilim. akıcılık bulamadım ben.

cumhuriyet dönemi insanlarını gercekten anlamak istiyorsanız okumanızı şiddetle tavsiye ederim. gercekten o ihtiyarın yaşadıklarını okuyunca etrafınıza baktığınızda burada olmayacaksınız. bir nevi öze dönüş gercekleşecek .

Herkesin kütüphanesinde bulunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum..İnanılmaz akıcı ve gerçekçi bir konuya sahip..

çok güzel bir kitap, başucu kitabım..huzurun dinginliğin Allah ile güzel irtibatın kitabı..herkese tavsiye ediyorum

gül yetitiren adam, bütün aldatılmışlığına rağmen gül yetiştiriyor, umursanmazığına rağmen gül yetiştiriyor, dikenlerin daha değerli kabulüne rağmen, ağyarın alternatif aramasına rağmen gül yetiştiriyor.
gül yetiştiren adam Nasrettin hocanın "ya tutarsa" sözünü şiar edinmiş, üstüne düşen görevi yapıyor... yabancılaşan toplumu kendine getirecek olanın gül (kendi değerleriyle var olmak) olduğunu bildiği için gül yetiştiriyor...

müthiş bi kitap cumhuriyetin ilk zamanlarını,ve kendini savaştan sonra eve kapatan bi adamı anlatıo

Osmanlı'nın son birkaç yılı ve özellikle cumhuriyet dönemi boyunca batı kültürü etkisi altında kalmış insanımız, kendi kültürüne yabancılaşmasına rağmen batı kültürünü de benimseyememiş ve bu yabancı kültür Anadolu insanına birkaç beden dar gelmiştir.
Bugün televizyonlarda,gazetelerde ve daha yakınımızda, sokaklarda üzerinde bu emanet kültürle dolaşan garip insanların ibretlik vaziyetlerine şahit olmak mümkün.
Allah kimseyi doğru yoldan ayırmasın...
Kitapta, bahsettiğim kültürel yozlaşmayı yaşayan ve bu yozlaşmaya maruz kalmamak için evinden çıkmayan birbirinden farklı ve uzak insanların hikayeleri güzel bir finalde ustaca birleştirilmiş.
Rasim Özdenören'i hikaye veya üslup olarak tartışmak ne mümkün, o bir öykü ve deneme üstadı.Gül Yetiştiren Adam'ı ve Özdenören'in diğer tüm kitaplarını herkese tavsiye ederim.

Gül Yetiştiren Adam Rasim Özdenören eserleri arasında artık klasik sayılabilecek bir yere gelmiş yetkin bir eser. Kitapta bir Anadolu kentinde yaşayan, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra yaşanmaya başlanan yozlaşmaya tanık olup bir daha evinden hiç çıkmamaya karar veren ve çıkmayan, sadece bahçesinde gül yetiştirerek kendi nezih dünyasında yaşayan bir gönül insanının hikayesini anlatıyor. Bunu yaparken de öyle güzel bir anlatım üslubu geliştiriyor ki... Ayrıca metinde bir de gönül dünyasına tezat olarak maddi dünyayı temsilen Çarli ile Sitare isminde iki sevgili ve onların çarpık yaşamları gözler önüne seriliyor. Okuyanlar bu iki tezadı birbiriyle bağdıtıramadığından dahası bir gönül insanın hikayesinin içine böyle nefse uymuş insanların hikayesinin bulunmasından rahatsızlık duyabilir hatta böyle bir bölüme ilk bakışta ne gerek olduğunu düşünebilirler. Fakat unutulmasın ki her şey zıddı ile kaimdir, gül yetiştiren adamın nezih dünyasını anlamak için yazarın böyle bir zıddiyete başvurması elzemdir... Kısacası kitabın hiçbir bölümü fazlalık olmamakla birlikte modern anlatılara yabancılık çekmeyenlere daha fazla tavsiye edilebilir.

eğer sıradan bir roman olduğu zannıyla alırsanız ve kafa yormadan satırları üstünkörü okursanız hiçbirşey anlamaz kitabı bir kenara fırlatır paranıza acır daha da kötüsü arkadaşlarınıza kitap hakkında olumsuz şeyler söyler,bu kitaptan faydalanma ihtimallerini sıfırlarsınız,bu nedenle kitabı ince oluşundan aldığınız gazla bi solukta bitirmek yerine sindire sindire okuyun,anlayın ve her fırsatta tavsiye edin.

Marttır nisandır hulasa geçen zamandır İnsanlar neyi arar bu şehirde sokaklarda çarşı içlerinde dar gediklerde insanlar nereye gider Pınarbaşı mesiredir. Şahedil kabristan.. Bir hastanenin önü Acil servisin kapısında bir yaralı var bıçaklanmıştır kan davasına gitmiştir trafik kazasıdır zehirlenmiştir.
Her satırı ayrı bir güzellikle ayrı bir şehir manzarasıyla örülü bir kitap müthiş..

Gül yetiştiren adam iki öykünün iç içe geçmiş bir hali. Sitare'nin modern yaşantının içinde sıkışmış belkide şehir yaşamı ve avrupa kültürü içinde süregelen gelgitleri... Aslında kitabın en can alıcı noktası kendi değerleri için savaşan, ölen insanların olduğu bir toplumda, bu değerlerin yok yere savrulması. islami değerler için canını ortaya koyan bir insanın 50 yıl sonra bu değerlerin yok olduğunu gördüğünde verdiği tepki ve son HAPİS...

Rasim Özdenören'den ilginç, ilginç olduğu kadar çekici, çekici lduğu kadar seviyeli bir roman. Bir Anadolu şehrinde zamanında savaştan kaçtığı için kendini suçlayan bir ihtiyar ve batı özentisiyle yaşayan Sitare'nin hayatını paralel olarak işliyor. Ne batılı, ne dogulu, ortasında olmamız gerektiğini işleyen gerek dili gerekse konusuyla zamanı aşacak bir roman...

iki farklı insan, iki farklı karakter, iki farklı mekan. rasim özdenören ustalığını konuşturuyor. modern edebiyatımızın seçkin kalemlerinde rasim özdenören'in bu kitabını okurken bayağı etkilenmiştim. tavsiye ediyorum.