Aslında konu bu kadar yayılmasa ve gereksiz yere uzamasa ilk 2 kitap tek kitapta da toparlanabilirdi... Şuan İşaret bitti , İhanet’i okuyorum ve tekrarlar olmasa nerdeyse kitabın kuş kadar hafifleyeceğini hissediyorum (mesela sadece bu kitapta en az 10 kere “u-we-tsi-a-ge-ya= cheoreake dilinde kızım demektir açıklamasını okudum , Allahaşkına ben 1 kerede de bunu anlayacak kapasiteye sahibim sonuçta, ve malesef 2. kitap bunun gibi bir çoğunu içeren tekrarlar bombardımanı gibi). Kitabın ortasına kadar bir olay yok, aslında bir çok olay var ama tempo o kadar zayıf ki olayların başladığı ve bittiği noktalar Zoey’in iç sesleriyle karışarak nerdeyse kayboluyor. Ama ortayı geçtikten sonra sizi sonunda birşeylerin sarmaya başladığını hissediyorsunuz...Bu arada Zoey’in ciddi ciddi bir bağlılık sorunu var galiba , hadi iki kişi kafa karışıklığı diyelim ama 3 kişi : bu ancak açgözlülüktür....