nsan hiç ölmeyecekmiş gibi sarılır bu fani dünyanın nimetlerine. Ve hep daha iyisini elde etme arzusu nedeniyle bir ömür heba edilir. Kimi zamanından, kimi sağlığından, kimi de belki de hiçbir zaman geri gelemeyecek, aslında O' nu hayata bağlayan, arka planda O olmasını sağlayan birçok şeyi düşünmeden verir. Karşılığını belki bir zaman sonra alır ama verdiği mevki için heba ettiği, gözünü kırpmadan verdiği O' na ait olanları bir daha asla geri alamaz. O zamana kadar asla aklına gelmeyen, belki de bu hayatın anlamı olanlar, bir hiç uğruna kaybettikleri, ölüm gelip kapısını çaldığında aklına düşer. O zaman hayatı anlamı kılanın, değer verdiklerinin olduğu ve onlar tarafından sevilme arzusu olduğunu anlar. Ancak her şey geçmiş olur. Geriye dönüş yok.
Mevki, makam, şan, şöhret hiçbir zaman sevdiklerimizden kıymetli değil. Günümüzde bu böyle olmuyorsa da bunu bilenlerden ve unutmayanlardan olmalıyız.