Ali Şeriati'yi bu kitabı ile tanıdım diyebilirim.Yazara göre tarihte hiç bir zaman dinsizlik ile din savaşmamıştır,tevhid dinine karşı gelenek dininin savaştığını belirtir.İnsanı sarsan,düşündürücü çok güzel tasvirleri var.Köleler için yazdığı mektup benı çok etkılemıştı,aynı şekılde anne baba biz suçluyuz kısmıda etkileyici.Şeriati İslam'ın namaz,oruç gibi ibadetlerini yerine getirirken bir şuurun olması gerektığınden bahsediyor,Bu şuur olmaz ise kılınan namaz ancak bir spor,tutulan oruc bir diyet olur diyor.Yazarın her ne kadar şiaya eleştiriler getirmesi tamamen şiadan koptuğu anlamına gelmemekte bu yüzden Sahabeye karşı uslubu benı rahatsız etti diyebilirim..Ama yinede okumanızı tavsıye ederim selamlar.