Bütün ortaokul hayatım boyunca-hatta lisenin büyük bir bölümünde de Küçük Kadınlar ile üstüste başucumda durdular. Kitap beni neden bu kadar etkiledi aslında bilmiyorum. Annesinden uzakta yaşamak zorunda kalan ama aslında hepimiz gibi bir ana kuzusu olan Fadiş'in hikayesi. En sevdiğim bölüm, köyde yaşlı kadınla beraber yaşadığı bölüm. Yani sonunda huzuru ve güveni bulduğu bölüm-ki daha sonra bunu da kaybediyor. Kitap aslında fazla acıklı, ama özellikle çocukların okuması lazım diye düşünüyorum-sahip olduklarına (bu sadece huzur, anne baba bile olsa) şükretmeleri için.