Bir yazı atölyesinde Mustafa Kutlu'nun kalabalık ortamlarda yazdığı ile ilgili bir şeyler söylenmişti. Öyle böyle değil, bildiğiniz gürültülü bir ortamda yazarmış, kahvehane gibi. Doğruluğunu bilemem ama bildiğim bir şey var ise o da insanın türlü türlü şeylerden beslenebileceğidir... Kimini ses, kimini sessizlik pekâlâ besleyebilir.
Şifa olması dileğiyle kitaptan minik bir alıntı;
"Şu bodur elmanın meyvesi kalbi kararmışlara, şu kara kiraz merhametten maraz olanlara, şu sulu şeftaliler ibadetten taatten beri duranlara, şu zerdaliler muratlarına ermemiş gün yüzü görmemişlere, şu ballı incirler de mal hırsından gözü dönmüşlere, diye diye her bir ağacı ziyaret ettik."