Polisiye sevmeyen bir okur olarak, bir çırpıda okudum ve bitirdiğim gün, hiç ara vermeden Son Hafriyat'a devam ettim. Çok sade, çok açık, çok akıcı ve fazlasıyla yaşama dair...
Dizinin iyi bir takipçisi olduğumdan, kitabın nasıl biteceğini bilmeme rağmen, arka kapağı kapattığımda içime bir şey oturdu; resmen sarsıldım. Bu da Emrah Serbes'in başarısı olsa gerek! Hikayenin nasıl sonuçlanacağını bilen bir okuyucuya, duyguları bu kadar yoğun hissettirmek, eline her kalem alanın yapabileceği bir iş değil. Bu başarı, bir filmi bir insana tekrar tekrar izlettirebilmeye benziyor. Mutlaka okunmalı...