Ayfer Tunç’un okuduğum altıncı kitabı. Hepsinden sonra “bu bir başka güzel olmuş” diyorum. Üzerine birkaç gün yeni kitap başlayamıyorum, sindireyim diye. Bu kitap ile ilgili daha önce yapılan yorumlara bakmadan başlamış bulundum, daha ilk sayfalarında basım hatası olduğunu düşündüm, sonradan anladım. Kitabın sol tarafı birine, sağ tarafı başka birine ait günlüklerden oluşuyor. Kafamı karıştırmamak için önce sol tarafı okudum, sonra sağ, ilk tur bitince baştan bir daha -bu sefer hepsini birlikte- okudum. Çok keyifli, çok tatlı bir anlatım.
