Bir kitabın en yorucu yeri ilk 60 sayfasıdır. O bölümü atladıktan sonra alır başını gider... Suç ve ceza da başları yorucu gelmesine rağmen, devamında neden bu kadar popüler olduğunu gözler önüne seren bir şaheserdir. Dostoyevski ne zaman bir kumar borcuna düşse oturup kitap yazmış, çeviri yapmış ama bu yaptıkları ne kadar para içinde olsa edebi yanını ebediyete kadar nesilden nesile geçmesine manidar olmamış eserler çıkarmasına fırsat vermiştir. Kitabın konusunda da verdiği mesaj, sadece o dönemde sıkışıp kalmamış her döneme hitap edecek bir hal almış olması bir diğer beğenilen etken konumuna getirmiştir. Ayrıca ufak bir anektod; rusça dan çeviren bir yazarın çevirisini alırsanız romanın içeriğinden çok fazla şey kaybetmemiş olursunuz... Şimdiden Keyifli Okumalar...