Kumların Kadını Hakkındaki Yorumlar

kobo abe bence japon edebiyatının en nadide ve en orijinal seslerinden biri. kumların kadını ilginç bir öykü üzerinden insan nedir, neye bağlanır, nasıl yaşar, toplum nedir, kolektif hareket neye sebep olur veya neyin sonucudur sorularının cevabını gösteriyor.

ne zamandir ariyodum budum sonunda bu kitabi hem de uyqun fiyata cok guzel bir kitap

Yazarın Kafka ve Sartre ile karşılaştırıldığını okuduğumda heyecanlanmıştım; ama eser sizi onlar gibi bir düşünce denizine daldırmıyor; kolunuzdan tutup oraya sürüklemeye çalışsa bile başaramıyor.

Kobo Abe’nin bu kitabındaki kahraman(Cumpei Niki) bir böcek koleksiyoncusunun (entomolojist) deniz kenarındaki bilmediği köye gitmesiyle başlar. Köyün özelliği kumullarla kaplı olmasıdır. Kumullar köyü tehdit ettiği için, köylüler evlere dolan kumu temizlemeyi bir görev olarak benimsemişler, çatı tahtalarının arasından, tüm çatlaklardan içeri sızan yapışkan kumu temizlemekle uğraşırlar. Niki köyde yolunu kaybedince, köylülerce dul bir kadının evine yerleştirilir. Bu daha çok bir hapsedilme olur. Niki'nin evden kurtulmaya çalışması sonuç vermez ve zamanla durumu kabullenerek kadınla tutkulu bir cinsellik yaşamaya başlar.
Kumun ana karakter haline geldiği öykü de bulaşıcı bir karabasan insanı sarıyor. Kaçma tutkusu, kumun amansız sarmalının içinde şekilleniyor. Fiziksel ve duygusal çaresizlik, o bitip tükenmek bilmeyen kıstırılmışlık duygusunu inanılmaz bir sürükleyicilikle anlatıyor.

Abe Kobo'nun "The Magic Chalk" isminde bir hikayesini okumuştum. Tek kelimeyle müthiş bir hikayeydi. Üç dört sayfada inanılmaz bir hayal gücü seriyor önünüze Kobo. Bu roman da benzer bir şekilde okuyucusunu içine çekiyor. Anlatımdaki ustalığıyla Kobo'ya, Mişima'dan bile daha iyi derim.

çok beğenildiğini bildiğim için büyük beklentiyle elime almıştım kitabı fakat beklentimi çok karşılamadı diyebilirim. bazı tasvirler artık bunalttı bir yerden sonra, aynı duyguyu mişima kitabında da yaşamıştım. yine de ilginç konusu sebebiyle insan okumak istiyor. diğer nokta ise metaforlar ile hikayeyi birleştiremediği kanısındayım. bazı duygular ve düşünceler hikayeden kopuk, vermek için verilmiş ama bir bütünlük ve anlam ifade etmeden. daha da ilginci kitabı bitirdikten sonra filmini izledim ve onu kesinlikle daha çok tavsiye ederim.

Kobo Abe'nin okuduğum ilk kitabıydı. Doğru zamanda okuduğum kitaplardandi sanıyorum.Kendimi kapana bir çukura sıkışmış gibi hissedip ne yapsam çıkamadığım, yaşamayı ve insan olmayı sorguladıgim dönemde, iyi bir yoldaş oldu ,düşündürdü.Kaplan böceği metaforunu kahramanizla cok iyi buluşturmuş yazar.Topladığı böcek türünün yaşam sekline bir anda kendi yaşamı bürünüyor.Japon kültürü esintilerini de fazlasıyla hissediyorsunuz.Kitabi bitirdikten sonra da filmini izleyin derim.

Öncelikle kitabı hem sevdim hem de sevmedim. Bir türlü karar veremiyorum. Çünkü bazı kısımlarda beni çok sıktı ve de okurken yordu. Ama bazen de elimden bırakmak istemeyecek kadar bağladı kendine. Ayrıca altını çizdiğim çok cümle oldu. Okumak isteyene tavsiye ederim.

Zevkler ve renkler tartışılamaz. Ama kitabı bulup okuduğumda bir insanın ne zorluklarla yaşama tutunduğunu gördüm. Hayatta kalabilmek için her gece kum küremek zorunda kalan bir kahraman. Bence okunmaya değer.

Kumun içinde hissediyorsunuz. Sahiden hissediyorsunuz. Böcekler ile ilgili olan kısımlarda irkildim, hoşlanmadım. Kitap sonlarında kadın bedeni meta haline gelmiş yine. Japon edebiyatı ile Haruki Murakami ile tanışıp devam ettirmek istedim. Ancak şu ana kadar okuduğum Japon yazarlardan, Haruki kadar beğendiğim olmadı. Tavsiye etmem.

Sizi farklı alemlere taşıyan ve bu ortamı gayet güzel hissettiren, sürükleyici bir eser.

Açıkçası çok ilginçti..Sürükleyici, kısacık bir kitapta farklı bir yaşam ve duygu durumları aktarılmış. Yaşadığımız bu karantina ortaminda okunacak bir kitap olduğunu düşünmüyorum. Evlere tıkılmışken bir eve tıkılmış kişiyi okumak zor oluyor

Japon edebiyatinda okunmasi gereken onemli bir yazar ve eser. Varoluscu felsefeyi de ele acis bakimindan da onemli bi eser

Japonlarin edebiyatindaki onemli isimlerden. Avabgard ve Kafkavari desek yeri. Bu kitabin satisa cikarilmasini Kitapyurdundan rica ediyorum...

hiç bilmediğim japon edebiyatına sempatiyle bakmamı sağlayan güzel kitap. psikolojik temasına rağmen son derece akıcı bir eser. tanıdığı bir yerde neden bulunmak ister insan? alışkanlık mı? gereklilik mi? neden?

Japon edebiyatıyla tanışmamın üzerinden bir sene geçmiş olması beni aslında üzmekte. Daha önceleri tanışmış olmayı isterdim doğrusu. Bu kitapta japon edebiyatının güzel örneklerinden birtanesi. Aldığı ödülleri sonuna kadar hak etmiş. Özellikle kitabın sonuna bayıldım. Bence muhteşem bir final. Japon edebiyatı sevenlere özellikle tavsiye ederim.