başlarda biraz sıkıldım ama daha sonra oldukça keyif aldım.Ama şu da var ki 1960-1980 arasında önemli olaylara tanıklık etmiş ve hatta içinde olmuş insanların fikirlerini öğrenmek adına oldukça faydalı bir eser. Aynı zamanda Soner YALÇIN’ın “BAY PİPO” adlı eserini de okuyordum ve ikisini bir arada götürmek oldukça güzel oldu. Şimdi BAY PİPO’ya devam edeceğim ve taşlar yerine daha da oturacak. Genel olarak şu kanılara vardım:
1968’erde “Tam Bağımsız Türkiye” ideali ile yola çıkan Denizlerin düşüncesi ve eylemi çok doğrudur. Ancak 9 Mart darbe girişiminden sonra değişikliğe uğramıştır ve silahlı eylem haline gelmiştir. ( 4 Amerikalının ve Ordu’da 3 İngiliz’in kaçırılması, banka soygunu, İsrail Büyükelçisinin öldürülmesi, uçak kaçırılması...) Bu açıdan yanlış yola sapılmıştır ve 24 yaşında Deniz Gezmiş idam edilmiştir Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan ile.
O yıllarda üniversite gençliği memleket sorunları ile uğraşıyordu ve durumdan rahatsızdı. Ülkemizde o yıllarda 101 Amerikan üssü vardı ve ülke kaynakları CIA kaynaklı Amerika’ya peşkeş çekiliyordu. Bunun için de antiemperyalist tutumlar ön plandaydı. ( Ya şimdi, herkes futbolla ve magazinle uyuşturuluyor; kimsenin kimseye bir şey dediği yok.)
