kitap 68 olaylarının ülkemiz dışında yani avrupa da benzer bir amaç uğruna istikamet çizmesine karşın ülkemiz de farklı bir amaç etrafında toplanan gençlerin hareketi olarak ortaya konması gerektiğini vurgulamış.bütün gençlik hareketlerine,anarşiye bunların sebep olduğu darbelere muhtıralara hep aynı noktadan bakmış yazar.o da şu asker içindeki iktidar hevesini taşıyan cuntalaşma eğilimleri.ve bu cuntaların amaçlarına vasıl olabilmesi için sunni araçlar ürettiğini,bu araçların yani anarşiye,kargaşaya sebep olan kitlenin durumun farkında olamayışını ifade etmiş.ben sanki merceğin sadece ülke içine çevrildiği ve bunun asker kanadında yoğunlaştığı bir analizi okudum gibi oldum.tabi ki vardır gerçeklik payı ama bu keşmekeş sürecini sadece asker faktörü ile açıklamak doğru gelmedi.küresel aktörlerin payını vurgulamamak biraz eksik bir sebep sonuç ilişkisi olmuş gibi.yine de kavgaya tarafsız kalmamış ve kendini bir cephede bulmuş daha sonra kendi mazisini objektif bir yaklaşımla tenkit etmeye çabalamış bir yazar elinden çıkma kitap olduğu için okumakta fayda var düşüncesindeyim...