Masumiyet Müzesi (Ciltli) Hakkındaki Yorumlar

Evet gerçekten de kitabı okuduğum anlar da benim ''hayatımın en mutlu anlarıymış meğer''...Yorum yapmak haddim değil Orhan Pamuk gibi kalemiyle sözcükleri dansettiren ve onların iklimlerinin nabzını tutan bir yazar için ama dilinin oldukça sürükleyici olduğunun da belirtmek isterim.Ne yavanlığa kaçan bir kuruluk ne de sağ kulağı sol elle gösterebilecek bir ağdalı anlatım,büyük ustanın kelimelerin gerçek efendisi olduğunun açık bir delili...

güzel bir kitap. okunmalı.

Bütün önyargıları ve daha önceki Orhan Pamuk kitapları hüsranlarımı bir kenara bırakıp Masumiyet Müzesini aldım.Sonuç:Pembe Dizi ayarında son derece boş bir kitap...

okunmalı, okutulmalı. etkilenmemek elde değil..

usta yazardan güzel bir kitap

Favori kitaplarım arasında ilk sırada kesinlikle

♡Bu zamana kadar beni en çok etkileyen kitap.♡

Kitabın bir kısmında kitap hiç bitmeyecek olay hiç değişmeyecek gbi skılsam da, kesinlikle farklı ve okunması gereken bir kitap

Kitabı daha önce okumuş iki arkadaşımın oldukça olumsuz yorumları nedeniyle kitaba 3 senedir başlamaya cesaret edemiyordum. Ancak okumaya başladıktan sonra bu kadar zamandır neden beklediğim konusunda kendime kızdım. Yazarın anlatımı muhteşem. Çok akıcı ilerliyor. Ben çok sevdim. Tavsiye ederim.

ortalarda kendini tekrarlayan ama genele bakarsak surekleyici etkileyici bir kitapti.

eski İstanbul yoğun tasvirlerle çok ince ayrıntılarla anlatmış. Ama fazla tasviri sevemedim bu kitapta

betimlemelerle boğulduğum ve beğenmediğim bir kitap

Kitap kemal ve sibel'in nişanina kadar akıcı gidiyordu. Nişandan sonra füsun'un kemal'i terk etmesiyle kitap çok agırlaştı ve çok fazla ayrintiya girildigi icin biraz sıkıyor.

Genelde Orhan Pamuk kitaplarını severim. Ama bu kitap birazcık sıkıcı geldi.

"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." diye başlayıp , " Herkes bilsin çok mutlu bir hayat yaşadım." diye biter.
Tatlı bir mutsuzluğa sebep veren ve *iyi ki Kemal o an ki mutluluğunun farkına varmış ki bu kitap olmuş ,dedirtir.
Üzerinden dört yıl geçti.
Tekrar okumadım.Peki ister miyim ? Belki çok.Fakat hayır.
Hissettirdikleri ruhumda tatlı hüznüyle halen hüküm sürmekte.Ve bazı şeyleri bozmak, içteki yerini zedelemek, basite indirgemek istemem.
Kitabında dediği gibi ; "Hayatta esas mesele mutluluktur. bazıları mutludur, bazıları mutlu olamaz. Tabii çoğunluk ikisi arası bir yerdedir. Çok mutluydum o günlerde, ama fark etmek istemiyordum. Şimdi yıllar sonra, fark etmemenin belki de mutluluğu korumanın en iyi yolu olduğunu düşünüyorum."
- Nitekim öyleymiş.

Güzel demek az kalır bence.kitabı dün bitirdim.kalkıp istanbula gitmek,müzeyi gezmek,sokaklarda çılgınca füsunü aramak,kemale 8 yıl nasıl bekledin diye sormak,niye mutlu olmak varken arabayı delice sürdüğünün psikolojisini anlamak istememek elde değil ama ....yapacak pek bir sey yok.dili ağır da olsa ben karmaşık paragrafları çözmeyi ve uzun cümlelerde kaybolmayı seviyordum.edebiyatı sevmek asıl zor kitapları okumaktır bilirim çünkü...kesinlikle okumalı...

Orhan PAMUK kitaplarını okumaya başlamadan çok düşünüyorum. Olayların anlatımı çok ağır ve uzun uzadıya gidiyor ama başladığım anda da elimden bırakamıyorum. Masumiyet Müzesi adlı romanı öyle gerçekçi anlatılmış ki kitapta bahsettiği müzeyi de o kadar çok görmek istedim, şu güne dek kısmet olmadı ama hala unutamıyorum kitabı, çok akılda kalıcı

Orhan Pamuk başarılı bir yazar olduğunu bir de bu kitabıyla göstermiş. Kitabı okuduktan sonra müzesine gittiğinizde Orhan Pamuk'un İstanbul'un yazarı olduğunu daha iyi anlayabilirsiniz ve romanı bir de yaşayabilirsiniz.

okuduğum en sıkıcı kitaplardan biri. sanki türkiyeyi tiksinerek gezen bir fransız yazarın ağzından yazılmış. memlekete dair en güzel şeyler bile en kötümser halleriyle kitaba alınmış. mesela bir kurban bayramı sahnesi kan revan içindeki istanbul sokakları ve fusun çocuğunun yüreğinde açtığı yaralarla anlatılıyor. boğazdan bahsederken bile güvercin pisliği kokusundan bahsediyor. aslında güvercin gayet güzeldir. istanbulun bi yerde bekçisidir. güvercinlere kadar uzanan bir iğrenme beni iğrendirdi. kitabı hiç beğenmedim.

Orhan PAMUK un bu güzel eserini okuduğunuzda ilk hissedeceğiniz kendi iç dünyanızdaki soruları sorgulamak olacaktır.mükemmel bir aşk senaryosuyla baş başa olacağınız bu eserde sayfaların nasıl ilerlediğini anlamayacaksınız bile.

Anlaşılması güç bir roman ama konu itibariyle çok ilginç.Yani birini böylesine sevmek...
Düşünsenize sevdiğiniz insanın dokunduğu,ona ait olan tüm eşyaları birktirip müze haline getiriyorsunuz.
Sonra da bu aşk hikayesi bir kitaba konu oluyor.Ben çok beğendim doğrusu tavsiye ederim...

ahmet'in fusun a olan büyük aşkını tukusunu, çektikleri çileleri analatan güzel bir aşk kitabı, zaman zaman ayrıntıya çok inilmiş tabi ama zaten Orhan Pamuk okumak emek istiyor, çok başarılı...

Kitap yazarın diğer eserleriyle kıyaslanamayacak kadar sıkıcı ve bu sıkıcılığın döngüsü içindeydi..Dil ve uslup yakışır şekilde fakat aynı şeyler haddinden fazla tekrarlanmış..Bazenler silsilesi...

Kitabı okurken füsun'u kıskanmadan edemedim...başdöndürücü bir aşk hikayesi orhan pamuk'un kalemine yorum yok ...

yazarın anlattığı aşkı ben hiç hissedemedim sadece şehvet düşkünü bir adamı gördüm kitapta. okunmasa hiç bir şey kaybetilmez aksine çok şey kazanılır

bu kitabı okumam tam da benim hayatımın kitapla konu olarak kesiştiği zamana denk geldiği için bir solukta kendimi bu aşkın baş kahramanı gibi görüp sahiplendiğim ve okuduğum bu zamana kadar yayınlanmış en güzel orhan pamuk eseri.HAYATIMIN EN MUTLU ANIYMIŞ BİLMİYORDUM...... bu anların değerini insan kaybedince daha iyi anlıyor...

fiyat dışında herşey mükemmel

inanılmaz sürekleyici bir kitaptı.. Okuyucu öyle derinden etkiliyor ki birden kendinizi hikayenin içinde buluyorsunuz..

Bu kitap tereddütsüz alabileceğiniz bir kitap.Kitabı aldıktan sonra pişmanlık yaşamayacağınızı düşündüğüm bir kitap.Orhan Pamuk kurgu konusunda çok başarılı okuyucuyu çok rahat bir şekilde etkileyebiliyor.

Merakla okuduğum(iki günde) ama severek okuyamadığım roman. Beni acıtmayan türden bir aşkın doğuşu ve gelişimi üzerine düzgün bir roman, tavsiye ederim.

Bir gün bir kitap okudum ve hayatım değişti...hayatımın en mutlu anıymış bilmiyordum...

iki günde bitirdim...bir kitap ancak bu kadar işler insanın içine orhan pamuk herkesin başına gelebilecek birşeyi mükemmel anlatmış harika bir roman okunmalı okunmalı okunmalı...

kitabı yeni bitirdim..okumak için geç kalmışım, uzun zaman boşuna kitaplığımda beni beklemiş ama geç olsun güç olmasın.) çok güzel bir kitap,anlatımlar betimlemeler içten samimi,sanki yanıbaşınızda olaylar yaşanıyormuş gibi sizde dokunuyorsunuz anlatılan herşeye..ve en önemlisi hayatın ne olursa olsun yaşanılası olduğunu hissettiriyor okura...

Hayal kırıklığı yaratan bir roman. Sırf bitsin diye okudum. Dönüp dolaşıp benzer olaylar, aynı ruh hali anlatılıyor. Belki yazar olayları bu kadar uzatmasa daha sürükleyici ve başarılı olurmuş. Ben kitabı aldığıma da, başladığıma da pişman oldum.

Düşünce dehlizinde duygularıyla boğuşan tekstil zengini Kemal'i tanıyor. Deli gibi aşık olduğu Füsun'a olan tutkusunu okuyorsunuz bu kitapta.
Özellikle 1975 İstanbul'unu anlatan bir kitap. Sosyetesinden, kenar mahalle semtlerine kadar insanlayım yaşayışını, birbirleriyle olan ilişkilerine değinen bir kitap. Kitapta 150 ye yakın karakter var.

Zengin Kemal'in yoksul ve uzak akrabası güzel Füsun'a olan tutkulu aşkını anlatan bu kitap, fonda 1970 ve 80'li yıllardaki Türkiye'nin aşk, evlilik, mahalle baskısını da içeren toplumsal hayatı, bizi hoş bir romantizme ve mutluluğa sürükler. Yaşanan aşk saplantılı bir aşktır, ama bir o kadar da gerçekçidir. Yetiştiği ortamın değer yargıları ile Türkiye'nin değer yargıları arasında zaten bir uçurum olan Kemal, yaşadığı bu cesur aşk ile bu her iki değer yargısını da alt üst eder. Aslında cesaret, belki de Kemal'den çok, yaşayabileceklerini çok da iyi tahmin etmesine karşın aşkı seçen Füsun'un hakkıdır daha çok.
Hastalıklıdır ama bir o kadar da anlamlıdır Kemal'in Füsun'u ve dokunduğu eşyaları takibi. Böyle bakıldığında gerçekten de 1 numara bir aşk romanıdır Masumiyet Müzesi, ama sadece o kadar da değildir. Söyleyecek çok sözü olan insanlardan olarak Orhan Pamuk o yılların Türkiye'si, toplumsal hayat, kadın-erkek ilişkileri, evlilik ve aile kavramlarını, fonda Türk sineması ve dönemin kültürel hayatı ile irdeler. Romana ismini de veren müze ve müzecilik konusunda ise, tabiri caizse, hepimize ders verir

Kitabın başlarında çok sıkılmıştım ama bıkmayıp devam ettim okumaya.İyi ki de okumuşum.Kitap bittiğinde Masumiyet Müzesini bulup oraya gitmeği düşünüyordum..

İlk başlarda kitabı çok beğenmeme rağmen, kitabın kalanını çok ama çok sıkıcı buldum. Çünkü yüzlerce sayfada aynı şeyler tekrar tekrar anlatılmış. Okuyan kişi için kitapta farklı bir olay geçmiyor ya da yeni insanlar romana dahil olmuyor. Bana göre, bir insanın diğer bir insana olan saplantısı, aşırı ayrıntılı bir şekilde anlatılmış. Orhan Pamuk'un anlatımına kötü bir şey söylenemez ama kitap gerçekten de çok sıkıcı. Kendi adıma söylersem, sırf okumaya başladığım için bitirdim...

kitabı okuyalı çok oldu ama yorum yapmayı bile istemedim.
Beni hayal kırıklığına uğrattı Orhan Pamuk.Herhangi bir diziyi izliyormuşum gibi oldu.
Performansını beğendim,bir kol çantasının detayını bile çok fazla vermiş.Gereksiz ayrıntı çoktu bana göre.

bu kitabı okuyalı çok oldu. belki bundan sonra yirmi tane kitap okumuşumdur ama hala hiç birinde masumiyet müzesinden aldığım tadı alamadım. orhan pamuk kitapta aşkı her yönüyle ele almış. kitabın bazı bölümlerinde aşkı hastalık olarak anlatıyor ve füsun u biraz olsun aklından çıkarabiliyorsa kemal o gün kendini sağlıklı olarak hissediyor. ondan ayrı olduğu günlerde onu hatırlatan her şeyi kendine yasaklıyor. beraber yürüdükleri sokaklarda bile yürümüyor. insanın sevgilisinden ayrı olduğu zamanlarda arkadaş ortamlarında da sıkıcı bi insan haline geldiği kitapta işlenmiş.iddia ediyorum bu kitaptan sonra okuyacağınız kitaplar size çok basit gelecek ve çoğunu yarıda bırakacaksınız.

Sıra dışı bir aşkı anlatan macera dolu bir roman.Orhan Pamuk aşkı ayrıntılara gizlemiş,sonra sözcüklerle oynayarak her bir sayfada aşkı tekrar keşfetmemizi sağlamış.Sıkılmadan okuyacağınız harika bir kitap.

Hayatımda okuduğum en iyi edebi eserlerden biri. Bir aşk ancak bu kadar acıklı ve acıtarak anlatılır. Ama bu acı bile Kemal'e zevk veriyor siz sinirlensenizde...

orhan pamuk'un akıcı üslubundan ümitsizce yaşanan bir aşkın insana -belki- tuhaf gelecek dışavurumu.. belki fazla acınası bir aşk.. belki fazla abartılı; ama inanılmaz derecede insani.. ümitsizliğin denizinde bir kadına karşılık beklemeden aşık olmak.. o kadın için bu denizde boğulmak.. beklemek..sabretmek..dalgalara göğüs gelmek..sevmek bir insanı..böylesine yüce .. dokunduğu eşyalarda 'o' kişiden izlere tutunarak.. aşkı bu denli somutlaştırmak.. 'an'ların insan ömründeki küçücük bir o kadar da büyük yer kaplayan ironik hali.. bütün hayatımızı bu kısa 'an' a sığdırmak; mutluluğu hep hissedebilmek için.. insanın çok zor ulaşacağı o mutluluğu bir daha kaybetmemek ve her defasında o 'an'lara dönebilmek için belki gerçekten ruh kattığımız eşyalara sığınarak bir aşkı yaşamak... aşkın ruhunu yaşatmak için çaba sarfeden bir adamın hikayesi bu.. okunması gereken bir roman..

Nobel Ödülü Almış bir yazarın kitaplarına böylesine önyargılı sanırım sadece bizim ülkemizde yaklaşılır. Bu da çok az okuduğumuzun açık bir göstergesi sanırım. Masumiyet müzesi Orhan Pamuk okumaya başlamak için iyi bir seçim olur bence. Saplantılı bir aşk nasıl olur muhteşem bir anlatımla anlatmuş yazar. Zaten kitabı okurken sizde farkediyorsunuz. Bence süper bir kitap.

Bu kadar hastalıklı bir aşk, bu kadar detay, bu kadar tekdüze olaylar ancak gerçek bir usta tarafından kaleme alındığında okunur olabiliyor. Son bölümdeki; olayın gerçek kahramanının varlığının ortaya çıkması, "müze" tarifi, yazarın samimi açıklamalarla dolu yaklaşımı... Gerçekten usta işi bir kitap. Bence; kitap okumakta belli bir olgunluğa ulaşmış, herkes bu ustalığı alkışlayacaktır.

Fazla zorlanmadan okuduğum akıcı bir kitap. İçerik oldukça sürükleyici olduğundan 1 haftada bitirdim. Güzel ve akıcı bir dilde yazılması da kitabın ayrı bir artı özelliği.

Yasanması muhtemel bir hikaye, sıradan ama uzatmadan anlatılsa belki sıkıcı olmazdı rahatca okunabilirdi. kemalin fusünların evine gidip geldigi o günler cok gereksiz uzatılmış yine sonunda füsunun ölümü son olabilirken yazar gereksiz yere müze ayrıntıyı işleyerek sonu uzatmış kitabın iki tane sonu var sanki füsundan sonra ki kısımı bırak okuma zaten.

Kötü yorum yapanlar kusura bakmasınlar haksızlık ediyorlar.Bu romana boş bir aşk hikayesi diyen edebiyatın e'sini bilmiyordur demek.Kitabın konusu bazen insanın sinirlerine dokunabiliyor,bazen de içinde dans ettiriyor.Özellikle Madam Bovary'nin etkileri Füsun'un karakterinin oluşturulmasında fazlaca etkili olduğu belli.Eski istanbulun ve darbeler,krizler,cinayetler geçiren bir toplumun günümüze kadar değişimlerini,ve o sıradaki burjuva sınıfının-sosyetenin- el değiştirmesini arka planda hissediyor,bu topraklara farklı baktırıyor.Herkesin okuması dileğiyle.Saygılar

orhan pamuk yine harika bir kitaba daha imza atmış...kesinlikle orhan pamuk okunacaksa bu kitaptan başlanmalı en hafif kitaplarından biri olmuş bence... bir ara kemalin şizfren oldugunu düşünmeye başlamıştm kii hala o kanıdayım aslındaa ... ama okunmaya deger....

tavsiyelere bakıpta aldım ancak Orhan Pamuk resmen unutulan eski türk filimlerini kitaplaştırmış.Sadece müzeleştirme bölümünü beğendim ,kitabı uzatmak için yeşilcamdan sahneler koymuş.