GAZZECAN!
senin şiirini ben yazmalıyım ey!
dili zail olmuş bir zaman içinden
sana en kavî bir selamla
merhaba demeliyim
yüreğim, güneşim, gül şehrim Gazze!
gecelere aydınlık döşeyen
şimşekler misali
senin can çehreni
bîcan kesilmiş toprağıma işlemeliyim
umudum, onurum, göz nurum Gazze!
o hayat yağdıran
derunî sâdâna
bigane kalmış kalbimi
körüklü ateşlere sermeliyim
adağım, kararım, şafağım Gazze!
zalimler hasımsızlıklarına
hüzünlenmesinler
dualarımız bir volkandır şimdi
ve ellerimle göklerin sağanağını
yerlerin damarlarına çekmeliyim
bugünüm, yarınım, tüm ömrüm Gazze!
her evladın bir çınar
ve düşerler arzın kucağına
aşkın ve direncin gölgesinde
menbaı bereket bir destan evine
cümle varlığımı
direnişe adamalıyım
