Bazı filmler vardır, ilk dakikalarında sizi çok heyecanlandırır. Filmin ilerleyen dakikaları için kafanızdan bir sürü olası senaryo geçer. Film ilerledikçe heyecanınız yavaş yavaş söner ve bittiğinde bu kadar yaratıcı bir şekilde başlayan filmin son derece basit bir sonla noktalanması zaten tükenmeye yakın heyecanınızı hayal kırıklığına dönüştürür. Filmin başında sizin uydurduğunuz senaryoların hepsi gözünüze çok daha güzel görünür. Piç Fantezi' yi okuduğum süreç tam olarak böyleydi. İlk sayfalarında Neden ve Sonuç tanrılarının birbirlerinden ayrılacağını ve bunun insanlara, dünyaya nasıl yansıyacağının anlatıldığı bir hikaye okuyacağımı sanıp heyecanlandım. Ancak, kitap bittiğinde tek kelimeyle hayal kırıklığına uğradım. Kitap için yapabileceğim tek olumlu eleştiri, yazarın Whim'in hikayesini çok ince bir mizahi anlatımla süsleyerek okuyucuyu sıklıkla gülümsetiyor olması. Bunun haricinde kitap özetle; çok güzel bir hayal gücünün nasıl sıradanlaştırılabildiğinin bir kanıtı olmuş adeta...