Safir Gül Hakkındaki Yorumlar

Elenium üçlemesinin son kitabında, artık karakter olarak zihnimizde iyice oturmuş olan Sparhawk'ı daha büyük bir ihtişamla karşımızda görüyoruz. Bana göre Eddings bu kitabında, bir savaşçı bu kadar güzel anlatılabilir dedirtmeyi gerçekten başarmış...

Elenium Üçlemesinin son kitabı. David Eddings bu üçlemeyle iyi iş çıkarmış. En azından piyasadaki birbirine tıpatıp benzeyen elfli/orklu/büyücülü kitaplar yerine kendi karakterlerini yaratmış. Evet belki Orta Dünya kadar üzerinde düşünülmüş bir kitap değil ama eğer bu açıdan bakarsak zaten piyasadaki (neredeyse) hiçbir kitap Yüzüklerin Efendisi kadar derin değil. (Ursula Leguin'in Yerdeniz Üçlemesini ve sonradan çıkardığı dördüncü ve beşinci yerdeniz kitaplarını istisna sayabiliriz)

Bence güzel bir seriydi; tavsiye ediyorum.

Bhelliom geri dönüş yolculuğu sırasında epey sorun çıkartıyor,bu sırada güç savaşı kızışıyor tanrılar deyim yerindeyse birbirlerine giriyorlar.Bu kitapta Seprenia'nın da daha aktif rol almasıyla kitaba yeni bir renk yeni bir boyut geliyor

Yorumlara baktığımda,genellikle kitap hakkında oldukça olumlu fikirler yazılmış.Bundan dolayı sözlerime bu insanlardan özür dileyerek başlıyorum.
David Eddings,iyi bir yazar.Bu doğru.Ama bana kalırsa,Elenium üçlemesi,fantastikten çok mizah edebiyatına kaymış.Açıkçası benim kitap içinde bulduğum en iyi özellik,örgünün iyi olması ve konular arasında kopukluk olmaması.Bunun yanında,bir süre okuyunca,kahramanların ne tür espriler yapacağını önceden sezer hale geldim ki bu da tüm heyecanı kaçırdı çünkü kitaptaki olaylar da bu espriler üzerine kurulu.Kitabın derinlemesine yazılmadığını,sadece vakit geçirmek için yazıldığını düşünüyorum.
Dediğim gibi Eddings'in yazarlığına çok fazla laf etmiyorum çünkü ne olursa olsun,bir üçleme yazmak büyük emek ister.Ama keşke bu emeğini Yüzüklerin Efendisi gibi daha derin bir eser üzerine harcasaymış.
Ayrıca kitap içindeki diyaloglar,bence gereksiz yere uzatılmış.Hatta bazı yerlerde sırf espri için gereksiz konuşmalar bile gördüm.Ve fazlasıyla argomsu sözcükler de var.Fantastik edebiyattan çok,mizahi bir macera romanı olmuş bu seri.
Her şeye rağmen emeğe saygı adına farklı bir kültürü tanımak isteyenlere tavsiye edebilirim.Ama eğer istediğiniz kitapta biraz felsefe arıyorsanız,bunları okumanıza gerek yok derim.Kitabı beğenenlerden tekrar özür diliyorum...
Saygılarımla

Sparhawk ve arkadaşları ele geçirdiği taşın gücünü kullanmadan ve kraliçe kullanmadan önce bir çok macera yaşıyorlar.Arkadaşlarından Ulath çok keyifli ve mutluluk verici bir güvene sahip.Yemek sırasının nasıl belirlendiği çok komik

Elenium üçlemesinin en heyecanlı kitabı. Sonunda Mavi gül Bhelliom u cüce Ghwerig den almayı başardılar. Ehlana ya zamanında yetişebilecekler mi? azash ın Arayıcı sından kaçabilecekler mi? Annias ve oğlunu nasıl bir son bekliyor? Bir Tanrı ölebilir mi? Sparhawk Anakha ya mı dönüşüyor? Tüm bu soruların cevabını öğrenmek istiyorsanız Safir Gül ü okumanız gerekli. Bitti diye üzülmeyin, kahramanlarımız Tamul İmparatorluğunu alt üst ettikleri Tamuli Üçlemesinde de bizlerle beraber.

İşte serinin en güzel,en süper,en ilgi çekici,en harika ve en derin kitabı.Başpiskopoz seçimleri ve cammoria savaşı üst üste gelince harika bir kitap oluyor.Hem seçimler hem de savaş üst üste yürütülüyor ve hiç ummadığım bir kişi seçiliyor.Kesinlikle herkezin okuması gereken bir kitap safir gül.

Diğer ilk iki kitabın aksine bu kitapta şövalye sparhawkın kişisel özellikleri ve yetenkleri daha çok ön plana çıkarılmış.Usta yazar böylece üç kitapta da bize yavaş yavaş yenilmez ve sert iradeli bir kahraman dokuyor.
Kitabın en önemli özelliklerinden biri olan karakterler arasındaki geyik fakat seviyeli muhabbetler sizin saatlerinizi çalıyor(dikkat)..
Fakat kitapla ilgili bir uyarıda bulunmak istiyorum eğer ingilizcenize güveniyorsanız ingilizcesini okuyunuz gerçekten çok eksik ve kötü çevrilmiş..

Elenium üçlemesinin son kitabı. İki kitaptır süregelen macera artık sona eriyor. (yani heyecan doruğa ulaşıyor.) Okunması gereken bir üçleme. Sör Sparhawk ve arkadaşlarının heyecanlı yolculuğunun sonu ve Anakha'nın yazgısının belirlemesinini heyecanla okuyorsunuz. Mutlaka tavsiye ederim.
(not: Fantastik Romanlar hayal gücü ürünüdür ve gerçeğe yakın olmaması onu bilimkurgudan ayıran bir özelliğidir. Masaldan ayıran ise uzunluğu ve edediliğidir. Yani keloğlan tavuk kılığında kral korkutuyorsa bu masaldır, ama eğer bir şövalye üç kitaplık bir hikayede hayali bir dünyayı kurtarıyorsa ve bu hikaye eğer tasvirlerle süslenirse Fantastik bir romandır. Ben bugüne kadar keloğlanın tasvirini hiç duymadım. Ya siz?)

Bana Sultan Fatih'in ölümü üzerine azgınlıklarının doruğuna ulaşan, Cem Sultan'ın zehirlenmesinde başrol oynayan Rodos şövalyelerini hatırlatır şövalye romanları. Zannedildiği gibi erdemin parıldayan kılıçları olarak gelmez bana şövalyeler."Sonunda şövalye Sparhawk, kraliçesi Ehlana'yı hayata döndürecek tek şeyi, büyülü mücevher Bhelliom'u ele geçirmeyi başarır" şeklinde bir konusu var ve bu beni sevindirmez. Bizim masallarımızda Keloğlan bile bu kadar hamasi hareket tarzı sergileyebilir.Bunun için sınavdan geçmeye, soylu ve erdemli olmaya gerek yoktur.Şövalyelerin, tarihte gördüğümüz yegane işi sevgililerini ölümden kurtarma olgusu etrafında düğümlenmiş gibi gelir size.Karakterin doruğunda gösterildiği şövalyeler, bize anlatıldığı kadar karakter sahibi gelmedi bana.Aldatıcı bir süs var karakterlerde.Uçarı ve yalancı.Arkasına takılacağınız tipler yaratılmak istenmiş; fakat sizi ne ile aldattıklarının farkına varamazsanız, numarayı yutuyorsunuz! Eseri, en iyimser gözle okursanız, bu eser fantazi süsü olarak kalır sizde.