Abdullah bey yıllardır Zaman Gazetesinde dünyanın dört bir yanında katıldığı geziler sonrası orada yaşanılanları ve kendi umudunu kamçılayan, heyecanınını arttıran olayları okuyucusu ile paylaşıyor. Vatan sevgisine sahip insanların dünyanın dörtbiryanında insanlığa hizmet için açtıkları okulardan ve bu okullar ve kimi sosyal tesisler vesilesi ile kazanılan insanlardan bahsediyor. Bu ruh çoşkusunu tam olarak taşıyamadığımdan olsa gerek yeter dercede bir aşkla okuyamasam da abdullah Bey'in ve onun resmettiği öğretmen, öğrenci ve hizmet insanlarının çabaları karşısında takdir ve teşekkür duygularımı ifade etmekten beri duramıyorum. Hayran kalıyorum. Keşke aynı heyecan bende, benim gibi meselenin ehemmiyetini anlamayn diğer kimselerde de uyansa da çabalarına katkımız olsa diyorum.
Gezdiği, gördüğü, havasını teneffüs ettiği ortam ve mekanların içine hayat veren soluklardan biri de keşke ben olsaydım diyorum.Buna yapmak güç belki ama en azından bu havadan soluklamak için bu tür eserlerden istifade etmek bile güzel. En azından teselli kaynağı.