Yorumlarda herkes çok güldüğünden bahsetmiş ancak ben pek gülemedim açıkçası. 300 sayfalık kitapta 3-5 tek taraftan dudak kıpırdattırdı sadece. Yerli yersiz kullanılan argolarla samimiyetten ziyade acemice komik olma çabasıyla yazılmış bir kitap. Adından dolayı keyifle okuyacağımı düşünmüştüm ama yazarın da acemilik kitaplarından biriymiş zaten. Eminim bundan sonra yazdığı komik hikayeler çok daha keyiflidir ancak günlük tadında yazdığı bu kitap tarz arayışının pek de başarılı olmayan bir parçası olmuş gibi. Sonraki kitaplarına yönelmenizi öneririm.