Üçlü serilerde nedense bana hep aynı şey oluyor: İlk kitap mükemmel bir tat veriyor,ikinci kitap ilkinin tadını yakalayamıyor ama üçüncü kitapta yine beğenim yükseliyor.Serinin bu kitabını da ilki kadar beğendim.Özellikle Mustafa Han'ın ölümünde Vehimi ile üzüldüm,onunla ağladım.Hürrem Sultan'a için için oh olsun dedim.Ve kitabın sonunda Vehimi'nin idamından sonra Sokullu'nun yorumları beni çok etkiledi.Orada yalnız bir insanın idamı yoktu orada gerçekten "yalnız bir adam"ın idamı vardı.Okurken lütfen sonlarda temponuzu düşürüp sindire sindire okuyun o kısımları.