Kitap enfes aforizmalar içeriyor, farklı düşünceleri var, her seferinde “Yaklaşık 125-130 sene önce ne güzel şeyler düşünmüş.” diye hayranlıkla düşündüm. 47 yaşında erkenden ölmeseydi kim bilir daha ne harika şeyler yazacaktı ve yine böyle derin, içten, hüzünlü olacak mıydı diye düşünmeden edemedim.
İçine kapanık, yalnız olduğunu sık sık hissettiren, hayalleri yücelten, bireyin önemini ön plana çıkaran yazarın nihilizmden etkilendiği çok açık.
Eğer baskısını bulursanız muhakkak alıp okuyun, Zeplin Kitap’tan çıkan bendeki baskısı mart 2015’e ait, sadece 69 sayfa. Sayfaların az olduğuna aldanmayın, cümleleriyle sizi öyle vuruyor ki kitabı hemen bitiremiyorsunuz.