Catullus'un şiirleri, insan ve toplum yaşamının minyatür bir resmidir. İnsan ruhunun en silik, en yakalanamaz, en uç gizleri, aşk ve nefret gibi birbirine karşıt, ancak birbirinin içinden çıkan duygu karmaşaları, deli dolu gençlik yılları, tutkular, kardeş ölümünden duyulan onmaz acı, Roma'nın kültürel kesiminin sosyal yaşantısı, düğünler, dostlar, aile içi ilişkiler, atışmalar, sevilmeyen kişilere yergiler, şair olmadığı halde şairmiş gibi eser üretenlere ya da iyi bir orator olmadığı halde söylevler yazanlara iğnelemeler şiirlerinin özünü oluşturur.
