Bu zamana kadar hiç yapmadım ama kısaca özetlemek gerekirse, küçük kızımız yediği yiyecekleri kim yaptıysa onların duygularını birebir hissediyor. Annesinin babasını aldattığını bu yolla anlıyor. Değişik bir abisi var, onun da süper gücünün masaya sandalyeye dönüşmek olduğunu anlıyoruz sonunda. Herhangi bir mesaj? Tahtaya dönüşüm meselesinin okur zihnine, hayatına kattığı bir şey? Bul bulabilirsen. Kitabın sonunda küçük kızımız abisine, “Bundan sonra hep bu sandalyeye dönüş de senin olduğunu anlayayım.” diyor.
