Ada ya da Arzu Hakkındaki Yorumlar

Nabokov'u ilk kez okumama rağmen betimlemelerin ve anlatımın büyüsünden uzun süre çıkamadım.okunmaya değer.

Yeni Rus edebiyatının, en önemli eseri.

Söz konusu Nabokov olunca kitabın ne anlattığının bir önemi yoktur. Karmaşıklık ya da anlaşılmazlık da pekala insana zevk verebilir. David Lynch filmleri ders verir mi? Hayır. Ama muhteşemdirler. Kitapta en çok değer verdiğiniz unsursa okuyabileceğiniz birçok kitap bulabilirsiniz. Nabokov roman yazma işini gerçekten sanat olarak ortaya koyan insanlardan biridir. İnsanlığın çöp kutusundan birkaç evrensel tema seçip haksız yere beğeni toplayan bir yazar değildir.

İnsan anlamadığı veya zor anladığı kitapları klasik, büyük eser vs diye niteler ya-ben bu kitap için bunun geçerli olduğunu düşünüyorum. Önsözünü Orhan Pamuk yazmış-ben kendimi iyi bir kitap okuru ve okuduğu çoğu kitabı anlayacak-anlayamadıklarını da neden anlayamadığını bilecek-kadar zeki bir insan olarak görürüm, bu kitaba tahammül edemedim ve olan bitenleri genel olarak anladım, ama kitaptan sürekli koptum ve zevk almadım.
Mizah var ama kitap yorucu. Nabokov zaten biraz yorucu bir yazar bence, Lolita da öyleydi ama bu kitap hakikaten insanı bezdiriyor. Mizahı fazla kaçmış, cümleler çok karışık. Nabokov akıllı bir adam ama 3-5 kişinin anlayabileceği ve zevk alabileceği bir kitap yazmak ne kadar akıllılık onu bilmiyorum-böyle bir kitabı büyük şaheser diye nitelemek ne kadar diğer insanlardan kopukluk onu hiç bilemiyorum.
Allah Allah bu kitap beni sinirlendirmiş basbayağı...Ama sinirlendiğim kadar var, bir başlayın anlarsınız. Veya başka bir şey anlarsanız bana da anlatın lütfen.

"Ada ya da Arzu" Nabokov'un en zor okunan romanlarından biri belki de en zor okunanı. Modern romanın birçok olanağından yararlandığı romanında Nabokov okurun işini zorlaştırıyor. Ancak roman, okuduğum hiçbir romanda olmayan bugünde yaşayan geçmişin anlatısı haline geliyor. On üç On dört yaşlarındaki henüz gençliğe adım atmak üzere olan insanları şaşırtıcı bir biçimde olgun insanların yaşama bakışına sahiplermiş gibi değerlendiriyor yazar. Kültürleri ve hayata bakışları olgun insanlar gibi. Belki de Nabokov bugünle geçmişi aynı satırlarda birleştirirken ve geleceği reddederken , kitabın sonlarında geleceğin olmadığını açıkça belirtir , bunu romanının en büyük silahı olarak kullanmak istemiştir.