Yeraltından Notlar Hakkındaki Yorumlar

Kendisini, kısalığının da vermiş olduğu cesaretle defalarca okumaktan usanmadım. Her defasında farklı acı tatları uyandırabilmesinin yanı sıra dayak arsızı hissettirmekten de geri durmuyor. Öteki filozoflara nazaran anlatımın sade oluşu, kitabın hemen herkese hitap etmesini sağlıyor.

Kesinlikle beğenerek okuduğum ve almış olmaktan dolayı çok mutlu olduğum bir kitap. Dostoyevski'nin eşsiz anlatımı ve derinlerdeki ruh dünyası...

dostoyevski nin bugune kadar okuduğun iyi diyebileceğim kitaplarından biri kitabın dili her ne kadar ağır olsada faydalanabileceğiniz akıcı bir kitap

18. yüzyılın sonu ve 19. yüzyılın başı insanlığın savaşlar,yoksulluk içinde kıvrandığı, buhran üstüne buhran yaşadığı yıllar...koyu, derin ama bir o kadar da gerçek bir insanlık haliyle yüzleştim bu kitapla...üstat günahlara, zulme, yüzsüzlüğe karışmış olan kendimizle yüzleştiriyor her kitabında...kendisi üzerine düşünmeye çalışanlarımız için ibretlik bir eser...

" bütün varlığımla kocaman bir yalan olduğum sonucuna varmak için mi yaratıldım ben?

tek amacım bu mudur?
inanmıyorum... "

dostoyevski, o elim resmi çizen üstad...

" açık konuşacak kadar kararlı değilsin? gururun yüzünden ufacık bir şeyi sorun yapıp içindeki gerçeğin ipini pazara çıkarıyorsun, değerini beş paralık ediyorsun " diyor... kime?...sana..bana..hepimize...

bu kitabın kahramanı dostoyevskidir, insanlığın ipini pazara çıkarırken kendini yok pahasına bile satmayan bizzat kendisidir...yeraltı edebiyatının baş kitabıdır ve sözleri, gözlerini kendine çevirmiş yeraltı sakinlerinden başkasına değildir...

Edebiyat dünyasının büyük dehası Fyodor Dostoyevsky 'Yeraltından Notlar'adlı eserinde,ruh tahlilleri yapmaktaki üstün kudretini ispatlar.
Bilindiği gibi Dostoyevsky'nin genellikle bütün eserlerinde uğraştığı konu,insan ve onun kaderidir.
İnsan ruhu türlü zıtlıklar,değişik renkler,karmakarışık duygularla dolu;bir an durgun,bir an coşkun,hiçbir anı bir diğerine benzemeyen bir deryadır.'Yeraltından Notlar' bu deryada bocalayış,gün ışığına çıkmak ve gerçeğe erişmek için bir çırpınıştır.Kahraman kendini bir problem gibi ortaya atar;çözüm yolları bulmaya çalışır,bazen metafizige,bazen felsefeye el uzatır,bazen de başarısızlıkla sonuçlanan sevgi tecrübelerine girişir.Hep bir bocalayış,bir türlü elde edilmeyen mutluluk arayışı ve denge kurma çabası vardır.Genel görünüm;karamsarlık ve bunalımdır.İnsancıl yaşayışa lanet edip de bir böcek olmayı istemeye kadar varan bir bunalım...
Kitabın 'Yeraltı' adlı bölümünde kendi kabuğuna çekilmenin,küskünlüğün felsefesi bu şekilde anlatılmaktadır.Şüphesiz,düşünen bir insan haksız değildir.Ama temeli karamsarlık ve kuruntu olan düşünce olumlu sonuçlar vermekten uzaktır.
Toplumda ahenk içinde yaşamaya karar vermiş bir insanın 'Yeraltından Notlar'ı okumasında büyük fayda vardır.Çünkü hemen hemen her insanın düşünce,duyuş,görüş ve davranışlarındaki hataların ve çelişkilerin,ufak ve büyük örneklerine bu kitapta raslamak mümkün.

Kitap Dostoyevskinin bütün kitaplarının ön sözü niteliğinde.Bu kitabı okumadan okunacak ''Suç ve Ceza'',''Karamozof Kardeşler'' ve ''Kumarbaz'' romanları bence eksik okunmuş olacaktır.

Neden susmadan sessizce yaşanmaz yalnızlıklar? Neden iç dünyalar sesli haykırışlarla gündeme gelir ki? Durmak bilmez düşüncelerde susmak gerek belki? Mİ?Yeraltına süpürülmeye çalışılan hislerle mi mevcuttur yalnızlık? İtilmişlik midir itilebilirliğe müsade tanımak mıdır bunları yaşatan? Yeraltı dünyasından belki hiç bir zaman yer üstü dünyasına çıkmaması gereken sıkıntılar ve buhranlar felsefi anlatımla boğulmanın eşiğinde gezdiriyor.evet belki bunalım adamı olduğunu bilip okunmalı ya da ihtiyatlı olunmalı denebilir ama bunalımlarla yaşayan siz olsanız da dile gelmelere yine de kızarsınız..önceleri kendisinin dahi anlamadığı felsefi abuk subuk konuşmalar ileride kısa bir romana dönüşerek zehir akıtmak işlemi görecektir. Kendi yalanlarını itiraf edecektir..hem de karşımızda kendi kendine yalan söylemeler sonrası..”danışıklı inanmalar” ne derece idare edecektir bir hayatı bilinmez ama şu da bir gerçektir ki insanın kendisine her zaman “doğru” olması ruh çöküntüsüne kayışlar sağlar.biraz yalan biraz gerçek..ama sadece kendine..öyle derin düşlere dalar ki gerçek olsa o kadar haz alamaz dersiniz..sevmeyi manevi üstünlük ve ve zulmetmek olarak niteleyen adam..sevdiğimiz kendimizi hırpalama hakkını bize bahşediyor diyen adam bir de..olumsuz ne fikir varsa bu adamın tabiatından doğma adeta..yeraltından insana dair notlar bekleyenler üzgünüm beklentiler genelde olduğu gibi burda da gerçekleşmiyor..söylemeden geçemeyeceğim bunalım adamım diyor ki “normal adamların ahmak olmadığı ne malum” sadece bu cümle için bile okunabilir:) iyi okumalar..