Ne anladım bu romandan;
*Ömür boyu süren aşk olmadığını,
*Erkeklerin doyumsuz olduğunu
*Ahlak ve maneviyatın azaldığını artık sevgi denilen şeyin çok çabuk tükendiğini aile kavramının yok olmaya başladığını, önemini yitirdiğini
*İnsanın Allaha ulaşmak için çıktığı yolda ya da manevi yolculukta tek başına olduğunu oraya hayat arkadaşını bile getiremediğini
*Hayatta tek dayanağımızın yine kendimiz olduğunu
* İnsanın doğadan kopmaması gerektiğini
*Kendinden çok uzaklaşan doğadan uzaklaşan insanın iç sesini duyamadığı gibi duygularının samimiyetsiz olup ebedi huzura kavuşamayacağını
*ve ibadetle her şeyin tamam olmayacağını.. İnsanın fıtratı bozuksa ibadetlerinde bir işe yaramadığını anladım...
Anladım ve dedim ki: İçinde yaşadığım şu yalnızlık ve samimiyetsizlik çağında Allah hepimize yardım etsin.. Çok zor ama tükenmeyecek sevgiler nasip etsin hepimize...