Bosna-Hersek'te 1992-1995 yıllarında acımasız, haksız, ölçüsüz bir savaş yaşandı. Savaş boyunca Batı ve dünya soykırımlara kör, katliamlara sessiz kalmayı tercih etti. Düşman; yaşlı, kadın, çocuk demeden öldürdü. Boşnaklar ise hiçbir zaman düşmanlarına benzemedi. Bizler savaşmadık, sadece kendimizi korumaya çalıştık.
"İlk kitabımda çocuğun gözünden savaşı anlatmaya çalıştım. Bu kitapta da çocuk gözünden mülteci olmayı. Çünkü o iki milyon mülteciden biri de bendim."
"Bizler "onlar"ın ne kadar kötü olabileceklerine dair tahmin bile yürütememiştik. Kimisi buna saflık diyebilir ama değil. En yakın komşumuzun dağa çıkıp bize ateş edebileceğini düşünmemiştik. Ve bu düşünce savaş boyunca bizi "onlar"dan farklı kılan en büyük değerimiz oldu."
"Gün ışığında düşmanların neler yaptığını daha net görebiliyorduk. Ve gördüklerimiz bizi gecenin karanlığından daha çok korkutuyordu."
