Konusunu uzun uzun yazmayacağım. Ne anlattığından ziyade nasıl anlattığının önemini bir kez daha kavratan bu roman benim çok hoşuma gitti doğrusu. Sokak jargonunu ustalıkla metne yayan yazarın akıcı ve merak uyandırıcı bir kalemi var. Bu romanda kahramanımız dahil neredeyse herkes isimsiz. Tek bir kişinin adını görüyoruz okurken. "Mevsim." Mevsim'e aşık belli ki, aşık değilse de gerçekten değer verdiğini anlıyor okur. Bir keresinde kendi adını da söyleyecek gibi oluyor, bir şekilde söyleyemiyor. Başlangıcı, gelişmeler, bitişi ayrı ayrı derinlikli bu roman özel bir okuma deneyimi oldu benim için. Öneririm.
