Nükleer savaş sonrası kötü bir yönetici olan Hugo ve askerleri tarafından etrafı duvarlarla çevrili bir dünyada; rejimi fark eden bir avuç insanın yaşam mücadelesi ve macerası.
Tek amacı sorgulamadan, düşünmeden sadece kendisine hizmet etmelerini ve ördüğü duvarlardan dışarı adım atmamaları olan kötü yönetici Hugo, geçmişi unutturmak için verdikleri yemeklere hap da koyar... "Eğer unutursan ona daha kolay inanırsın... Hiç kimse geçmişi olmayan bir insan kadar savunmasız değildir. Kim olduğunu hatırlamazsan, herhangi birinin istediği herhangi biri gibi olmak çabuklaşır."(s. 75)
Hugo, sanata ve kitaplara da yer vermedi. Hepsi yasaktı. "Oysa karşındaki insanın yok olup giden bir hiç olmasını istiyorsan bombalardan daha etkili bir şey vardır: Onu kitapsız ve hayalsiz bırakmak." (s. 191)
Kitaptan daha nice ibretlik alıntılar çıkar ama daha da tadını kaçırmadan size bırakıyorum...:)
