Zeka testlerinin çıkışı ve bizdeki YKS gibi dünyadaki SAT/GRE sınavlarına kadar gelişimini anlattıktan sonra, bu analitik zekanın sadece bir tipinin ölçümünün esasında gerçek zeka olmadığını, Edison ve Feynmann gibi iyi örneklerle ve güya yüksek zekaya sahip Nasa gibi kurumların kolektif hatalarından örnekler vererek anlatan bir kitaptır. Merak duygusunun öneminden, Japon eğitim sistemindeki gibi hata temelli yüksek öğrenme metodundan bahsettikten sonra, gerçek eğitimin insandaki sadece analitik zekayı geliştirerek değil, her çocuğun bireysel yeteneklerine saygı göstererek erdemleri geliştirerek olabileceğini vurgulayarak biter kitap. Kitabı alırken ve kitabın ilk yarısını okurken sıradan bir kitap olarak belirtebilirdim. İkinci yarısında doğu asya eğitim sisteminden küçük ama çok değerli örnekleri ve amerikada bir eğitim girişimi olan uluslararası erdemler koleji adındaki okulun değerlerini öğrenince hissettiğim “gıpta” duygusuna katılmak isterseniz buyrunuz okuyunuz.
