Kitabı yarıda bırakmak zorunda kaldım. Çok fazla "ölüm" beni gerçekten bunalttı. İkili bakış açısından çok iyi bir oto-etnografi örneği olsa da duygu dünyamı çok fazla altüst etti, beklentimin de altında kaldı. Karı-koca gençliklerinden başlayarak nasıl tanıştıklarını, nasıl bir kariyer planı yaptıklarını, nasıl evlendiklerini ve nasıl çocuk yetiştirdiklerini anlatırlar falan sanmıştım, ama şimdiki zamana dair çok fazla gereksiz detay var ve arka planda geçmişe dair hiçbir yaşanmışlık yok. Tamam, çok iyi bir sevgili ve eş olduğunuzu belirtmeniz son derece şık, ama daha yaşamının çok başında olan genç çiftler için rehber olmak varken neden çok fazla "yas" ve "umutsuzluk" havasına büründünüz ki? Tamamen şimdiki zamandaki "yas tutma" ve "ölüyor olma" deneyimini aktarmışlar, oysaki genç çiftlere yönelik "hayat nasıl yaşanır" tarzında bir anlatı olsa iyi olurdu sanki. Yas, mutsuzluk ve umutsuzluk havası ağır geldi bana.