Üç Köşeli Dünya Hakkındaki Yorumlar

Dinlenmek ve resim yapmak için bir dağ kaplıcasına giden bir ressamın dilinden anlatılıyor hikaye. Resim yapan ve biraz da şiir yazan bir sanatçı, kendi tabiriyle " ortak duygular dünyasını geride bırakmak ve sanatçının aşkın konumuna ulaşmak" (s.136) amacıyla bir dağ kaplıcasına doğru yola çıkıyor.

Yazar, bu kısa romanın giriş bölümünde, dünyanın her şeye rağmen yaşamaya değer bir yer olduğu tezini savunuyor. "Yirmi beş yaşıma geldiğimde, aydınlık ve karanlığın, madalyonun iki yüzü olduğunu ve güneşin parladığı yere mutlaka gölgenin de düşeceğini fark ettim." (s.6)

Yazar, romanın bazı bölümlerinde ana karakterin dilinden batı resim ve şiiri ile üyesi bulunduğu Japon sanatını karşılaştırıyor.

Ana karakter kaplıcada tanıştığı ve başkasından duyduğuna göre garip bir geçmişi olan bir kadından etkilenip, kafası dağılınca kafasında tasarladığı huzurlu çalışma ortamını bulamıyor ve hikaye bu çerçevede gelişiyor.

Yazar, kitapta bolca doğa betimlemesi ve biraz da insan karakter analizi yapmış, diyaloglar da çok az miktarda olunca kısa bir roman da olsa kitabı okumak için bazı bölümlerde özel dikkat ve yoğunlaşma gerekiyor.

Kitapta genellikle Japon sanat ve edebiyatından ve bazen de dünya sanat ve edebiyatından sanatçıların eserlerine bol miktarda atıfta bulunulmuş. Batılı sanatçıların adı ve eserleri tanıdık gelse de Japon sanatına özel ilginiz yoksa Japon sanatçılar ve eserleriyle ilgili bölümlerde yabancılık çekebilirsiniz. (Kitapta geçen sanatla ilgili kişi ve eserleri çevirmen her sayfada alt bilgi olarak detaylandırmış.)

Japon sanatına ilginiz varsa severek okuyabileceğiniz bir kitap.

"Bireyi geliştirmek için tüm imkanlarını harcamış olan uygarlık, daha sonra mümkün olan her şekilde onu ezmeye devam ediyor." (s.154)

"Üç Köşeli Dünya", şehir hayatından uzaklaşan bir "sanat" erbabının kendini arama yolculuğunu anlatan; şiirsel bir havası olan; felsefi derinliğe sahip bir eser. Dili oldukça sade, fakat betimlemeleri fazlasıyla kuvvetli olduğundan hazmı zor bir kitap. Sanatsal yönü ağır basan kitapta yazar karakterine bir isim vermediğinden ana karakteri okuruyla benzeştirme amacı güdüyor. Dolayısıyla zaman zaman duygu geçişlerini okuruna hissettiriyor.

Kitap, Japonya'nın modernleşmeye geçtiği aşamada kaleme alınmış. Dolayısıyla, Doğu ve Batı arasında bir sentezleme olduğu yazarın satır aralarında göze çarpıyor.

Vurucu giriş cümlesiyle gönülleri fethetmeyi başaran yazar, sayfalarının büyük çoğunluğunda "sanatçı" özelliğini ortaya dökecek cümleleri kullanmaktan geri kalmıyor ve böylece sanat ve sanatçının hakkını da teslim ediyor.

"Üç Köşeli Dünya", isimsiz bir ana karaktere sahip. Ressam olan bu karakter huzuru bulmak ve güzel bir resim yapabilmek adına şehrin keşmekeşliğinden çıkıp doğanın kollarına bırakıyor kendini ve bir dağ başındaki kaplıcaya gitmeye karar veriyor. Yol üzerindeki bir çayhanede soluklanırken dinlediği bir hikayenin etkisi altına giriyor ve kaplıcaya ulaştığında bu hikayeyi irdelemeye başlıyor. Kaplıca'da gördüğü Nami adlı kadının tuhaf etkisi altında kalınca arzuladığı resmi tuvaline dökemiyor. Bir türlü gelmeyen ilham sona yaklaştığı bir anda ummadık bir köşeden çıkıveriyor...

"Üç köşeli dünya", sanatı ve sanatçıyı gözeten bir eser. Her sayfası buram buram incelik kokuyor.