2009. İlk kitap. 29 yaşında bir kadın.
Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülüne değer görülüyor mesela.
O yıllarda dikkatini çekip okuyup yorumlayanlar var. Biri ‘gelecek vadettiğini’ söylemiş. Diğeri ‘başka türlerde de başarılı eserler verebileceğine’ inancını dile getirmiş.
•
Aradan geçen 11 yıl sonunda Aslı Akarsakarya bu halkaya bir roman ve bir öykü daha eklemiş.
Herhangi bir söyleşisini dinlemedim. Sanıyorum yazmak onun için ikincil planda. O daha çok mühendis, daha çok fotoğrafçı sanki.
•
Özgün bir dilden bahsedilmiş arka kapakta. Tartışılır.
Ama hikayeler vasat olanından kanımca. Masal ve gerçeklik geçişleri dengeli, kimi zaman eğlenceli kimi zaman fazla ciddi. Olması gerektiği gibi belki de.
•
Sevdim ben. Buyurun
