Diğer kitapların siparişi verdim bu kitabı bitirir bitirmez. Ian ve Elizabeth'in aşkı mesafeler, yanlış anlamalar, kırılganlıklar dolu olsa da o kadar derin ve güzel işlenmiş ki kitaptaki tüm duyguları okuyucunun hissetmemesi imkansız. Gerçekten kitabı çok beğendim ama aklıma şu da gelmedi değil: Neden Judith McNaugt olayı her seferinden eleştirdiği soylu cemiyet hayatına bağlıyor. Varsın Ian'ın bir soyluluk ünvanı hiç olmasaydı, ya da tüm diğer kitaplardakinin aksine kadın çok zengin ve soylu, adam taşradan biri olsaydı belki daha farklı duygular altına da alabilirdi bizi. Ama bu haliyle tam bir McNaught klasiği. Farklı bir tarz istesem de konularında, bu haliyle bile beni yeterince etkisi altına alıyor. Bir de Epsilon kapaklarını gerçekten anlamıyorum. Konu ve kitabın kapağı o kadar alakasız ki örneğin Mutluluk'ta Elizabeth altın rengi saçlarıyla ünlü ama kapaktaki kız siyah saçlı. Kapağa gerçek bir kız koymak yerine bir kalp bile koysalar daha iyidir. Epsilon kapaklarını pek beğendiğimi söyleyemem.