Mülteci kavramı ekseninde arkadaşlık, aile, empati, akran zorbalığı, ırkçılık ve daha birçok konuya harika dokunuşlar yapmış harika bir kitap.
Kitabın sonunda Aleksa, “O günün hayatımda yaşayacağım en güzel günlerden biri olduğunu biliyorum. Doğum günüm olduğu için değil, on yaşına yeni basmış birinin yaşayabileceği en güzel maceralardan birinin sonu ve Tenten’in bile yaşamadığı daha bir sürü yeni maceranın başlangıcı olduğu için! Hepsi de gelip sınıftaki arka sırada bir sandalyeye oturan ve en iyi arkadaşı olmama izin veren bir çocuk sayesinde.” diyor… Oysa bunların hepsi senin sayendeydi Aleksa… Sen gördüğüm en güzel çocuklardan birisin diyip kocaman sarılmak isterdim sana…
Senden, o çocuk masumiyetinden, güzel kalbinden, kimsede olmayan cesaretinden, harika planlarından, her şeye rağmen güçlü bir çocuk olabilmenden öğrendiğimiz çok şey oldu.
Gerçekten var olmanı ne çok isterdim. Yaşıtlarına ilham olman temennisiyle
