Annem Zeytin ve Çay, Sibel Oğuz'un ilk öykü kitabı. Kitaba ismini veren öykü aslında eserde yer alan diğer öyküleri de adıyla niteliyor. Çoğunlukla çocukluktan kalma duygusal ya da fiziksel arazlarla oluşturulmuş kurgular bulunuyor kitapta. Ayağı yere basan, gerçeklikten beslenen metinler olduğunu söyleyebilirim. Bir ilk kitap için de öykülerin dili ufak tefek sorunlarla birlikte genel olarak iyi görünüyor, samimi bir anlatım söz konusu. Ama kitapta yer alan bir öykü var ki eğer bunların sayısını gelecekteki öykü kitaplarında artırabilirse Sibel Oğuz, çok daha farklı bir yazar profili görebiliriz. "Fanus" adlı öyküdeki isli bir fanusun içinden anlatım, kitapta yer alan diğer metinlere göre çok daha başka ve özgündü. Burada da "ben" anlatıcı söz konusu ama anlatıcı tipinin tanımlayamadığımız bir nesne oluşu ve gerçekliğin bu şekilde kırılışı, metni esrarengiz atmosfere sahip özellikli bir öyküye çevirmiş.
