Sevebilen insanın sevgiye adanmış gönül sahibi kimselerin 'hâlâ umudları vardır'..
Yaşamı kucaklayan, sevgi ile yol aldıran 'umudları'..
İkbal hanım da böylesi bir ruh haline sahip olarak kaleme almış eserini.Doyasıya yudumlayarak 'sevgi'yi..
İnsanlara, olaylara, hayallerine, geleceğine dair hala umudvar olması lazım diyor insanın. Umudvat olması kadar umudvar kılmasını da öneriyor. Dizelerinde doğa ile, hayal ile, gerçek ile içiçe bir yolculukta buluyorsunuz kendinizi. Umudsuzluğu solukluyorsunuz bir ara ve hemen ardından canlanıveriyor bir umud çiçeği..
Yılmamak gerek diyorsunuz, karamsar kalmamak. Ses vermek istiyorsunuz dizelere, mısralara eşlik edercesine. Hala umudlarım var demeyi bekleyen sese kulak vererek.Bir yürekte siz olmak istiyorsunuz içten bir nida ile;
'HALA UMUDUM VAR' diye...