Bin Hüzünlü Haz Hakkındaki Yorumlar

Bu kadar imgenin eseri belirsizlik boyutuna taşıdığını düşünüyorum. Kitabı anlamak için bu kadar boğuşmamalı bir okur bence, şayet yazar bunu amaçlamışsa başarmış. Ne diyelim yazar olan 'o'

Hasan Ali Toptaş’ın tarzında empresyonizmin yansımalarını buluyorum ben. Akla yatkın bir kurguyu gerçeğine sadık kalarak resmetmek yerine, bir imge yağmuruyla yer yer renklendiriyor hikâyesini. Geri kalanını ise efsunlu bir sisle örüyor. Sanki eylemleri, nesneleri bir sepete doldurup başınızdan aşağıya döküyor yazar, uçuşan sözcükleri yakalayıp birleştirmek de size kalıyor.
Bin Hüzünlü Haz’ın “ne” anlattığını söylemek zor. Daha çok size hissettirdikleri ve gözünüzün önüne getirdikleri kalıyor aklınızda. Şiirle masal arası, büyülü bir tat bırakan roman, edebiyat serüveninde palazlananlar için zevkli ve farklı bir okuma vadediyor; ama her okurun seveceği tarz bir kitap olmadığını da not düşmekte fayda var.

İnsanın içinde bulundugu duruma ve içinde barındırdıgı zıtlıklara çok güzel bir örnek.zaten kitabın adıda bunun üzerine ''bin hüzünlü haz'' aynı anda zıt şeyler ...

özellikle edebiyat ödüllü olması açısından dikkatimi çeken bir kitaptı.
Daha önceden Hasan Ali Toptaş okumanın da bir referansı vardı fakat bu kitapta aradığımı bulamadım diyebilirim. Diğer Hasan Ali Toptaş kitaplarıyla herhangi bir benzerliği yok. ve aslında herhangi bir konu üzerinde veyahut betimleme üzerinde de durulmamış.Bir romandan öte daldan dala atlanılarak yazılmış bir deneme kitabı olmuş diye düşünüyorum...

yaptığım bir söyleşidBin Hüzünlü Haz'dan '… kelime dediğimiz şu zavallı işaretlerin arasına zamanı hapsedip iyice yavaşlatmak için ' … mi yazarsınız?
Yazmak bir anlamda böyle bir şeydir. Zamanı yavaşlatmak içindir. Zamanı unutturmak, zamanı silmek, zamanı yeniden var etmek içindir. Bin Hüzünlü Haz'daki o cümle, Bin Hüzünlü Haz'ın içindeki anlamının dışında buna da işaret ediyor. Ne var ki, kurmaca metinler doğal olarak zaten bir çeşit hızdır. Yani, bir roman bize dünya hakkında her şeyi söyleyemez. Sokak kelimesini kullanırken, bizim sokağın ne olduğunu bildiğimizi varsayar sözgelimi. Bu yüzden de, sokak şudur, budur diye açıklama yapmaz. Dolayısıyla, kurmaca metinler başlı başına bir hızdır. Zamanı yavaşlatmak, bir anlamda belki bunun için de gereklidir. Ayrıca, insanın bilinçsizce yaptığı bir şey de olabilir zamanı yavaşlatmak. Çünkü zamanı yavaşlatmak demek, ölümü biraz daha öteye itmek anlamına gelir. Şimdi, Sterne'nin o muhteşem romanı, Tristram Shandy geliyor aklıma.
en:

Yarım sayfa süren cümleler, "bu tasvir neye-kime aitti" diyerek başa dönmeler var. Ama yazarın tarzı bu. Gülü seven dikenine katlanır. Hasan Ali Toptaş için çağımızın Kafka'sı deniyor. Kitapları Almanca'dan Fince'ye kadar pek çok dile çevriliyor.

hasan ali toptaş'ın 1997 yılında yazdığı cevdet kudret edebiyat ödülünü kazanmış romanı. ne anlattığından ziyade nasıl anlattığı için okunmalı, alaaddini arayıp da ha buldu ha bulacak derken binbir çeşit hayaller alemine daldırıp çıkartan kafkavari bir roman. nevi şahsıma münhasır görüşüm gölgesizlerin daha çok tatmin ettiği yönündedir ancak böyle bir çağdaş türk yazarı bir daha gelmez diyip uykuların doğusunu da mutlaka okumalı.

YAzarın okuduğum 2. kitabı .Dİli çok ağır ve tasvirler okadar uzunki konuyu unutabiliyorsunuz. Çok dikkatli ve zihninizin tamamen boş olduğu zaman okuyabileceğiniz ağır bir kitap.