Bu eserde yazar önce Dış Politikanın teorik çerçevesini çizmiş, daha sonra Türk dış Politikasının uygulamaya ait esaslarını belirtmiş ve sonuç olarak da öneri ve düşüncelerini sıralamıştır. Kitabın çerçevesi bu şekilde olmasına rağmen yazarın bu sınırlara tam olarak riayet ettiği söylenemez, yazar bu üç konuyu eserde yoğurarak ve bir arada işlemiş; teori ve pratik arasında sürekli geçişler yapmıştır.
Eser sahibinin Türk Dış politikasında; memurluktan, bakanlığa kadar her aşamada görev almış olması ve Türkiye’yi bir çok toplantıda temsil etmiş olması eserin tecrübelerle süslenmesini getiriyor, bu da kitabın önemini arttırıyor.
Yazarın önsözde de belirttiği gibi bu kitap bir hatırat veya Türk Dış Politikasının kronolojik sınırlaması değildir. Eser; Türkiye’nin ihtiyacı olan dış politikada yeniden yapılanma ve dış politikaya yeni ufuklar kazandırma tartışmalarına bir boyut getirmek istemektedir.
Yazar genel olarak tutuculuktan ve pasiflikten uzak, risk alan, cesaretli, konjonktürü takip eden, iç ve dış potansiyelini kullanabilen, strateji geliştiren, kısacası zihniyet reformu geçirmesi gereken bir dış politika arzu etmekte ve önermektedir. Yazarın önerileri ve eleştirileri ciddiye alınması gereken öneri ve eleştirilerdir ancak kendisinin de iktidar partisinden dönem dönem siyaset yaptığı göz önüne alınırsa bu görüşlerin, neden siyasi arenaya taşıyamadığı tartışılabilir. Yazar da bunun tartışmasını yapabilmeliydi. Bir de aktif risk alan bir politika öneren yazar yakın zamanda TBMM Dış İlişkiler Komisyonu Başkanı olmuşken kendisine gelen baskılar nedeni ile bundan vazgeçmiştir. Bu da sanırım risk alan cesur politika tezi ile çekişmektedir. Bu eser okunmalı diye düşünmekteyim. Av. M. Emin Ekmen
