E-Dergi

* Meleklere, “Adem’e secde edin” demiştik de İblis dışındakiler secde etmişti. O direndi, büyüklendi ve nankörlerden oldu.
(Bakara-34 ve Taha-116)

* Ey Adem! Sen ve eşin cennete yerleşin, orada dilediğiniz yerde bol bol yiyin. Ama şu ağaca yaklaşmayın, yoksa zulme sapanlardan olursunuz.
(Bakara-35 ve Araf-19)
•
Yaradılış ve Düşüş. Ya da arka kapaktaki tabiriyle ‘Kovuluş’.

Ateş ve Balçık. Melek ve İnsan.

Başkaldırı, isyan, itiraz ya da reddediş.
•
Hikaye bilinen. Üzerine yazılan çok fazla. Dini olanlar aynı minvalde. Yorum alanı ve tahlil az.

Bilineni ‘tasvirle’ okuyacağız Sezgin Kaymaz satırlarında. İlahi bir dil kullanmayacak. Ne tam anlamıyla komik ne de ciddi olacak satırlar.

Ama anlam dolu bir başlıkla verecek bunu: Ateş Canına Yapışsın. Azazil’den Adem’e. İblis’ten İnsan’a.
•
Kalemine aşina olanların pek de sevmediği; ama ben gibi külliyatını okumak yolunda ufak adımlarla ilerleyenlerin fazlasıyla hoşnut olduğu bir eser. Buyurun.

Yangın Yılları. Onun ilk göz ağrısı. 60 Kuşağı isimlerinden Ataol Behramoğlu, Özkan Mert, İsmet Özel ve Süreyya Berfe izlekleri.
•
Toplumcu Gerçekçi. Leyla Erbil’den aktaran Necmiye Alpay ifadeleriyle “Bağ kurmayı, kendini onlara beğendirmeyi amaç seçen bir yazar edebi aşkınlığını heba etmek zorunda kalabilir.” Ve kaideyi bozmayan bir istisna koyar: Nazım.

Böyledir Toplumcu akım. Belki bu ‘edebi aşkınlıktan’ vazgeçiş. Belki de bir ‘teslimiyet’.
•
Sevda, umut, dövüşmek, yenilmek, hüzün, acı, kalbim. Çokça yer bulanlar şiirinde.

O kısık bakışları, parmak uçlarında kalemi, hüznün yüzüne yansıyıp isyan oluşu, yalnız değilsin deyişi ve sadelik içindeki mesajlarıyla Ahmet Telli için giriş kapısıdır Yangın Yılları.

Buyurun.

Sait Faik listesi ve sonrasında Haldun Taner Öykü Ödülü.

Açıkçası uzun yıllar ‘yazın emekçisi’ olanların ürettiklerini okumak hoşuma gidiyor. Çok fazla yanıltmıyor onlar bizi.

Tabi onların yanında uzun yıllar okur olarak devam edip yazmak konusunda seyirci kalanlar var. Nurhan Suerdem onlardan galiba. Seyretmek orucunu 2013 yılında bozanlar safında.
•
Kanımca etkisi ilk sayfalardaki hikayeler sonrası düşüşe geçen bir kitap Maruzatım Var.

Yakın zamanda bir eseri daha yayımlandı sanırım. Edebiyatımızda uzun soluklu olur mu bilmiyorum; ama zaman kaybı da olmayacağını düşünüyorum.

Sel Yayıncılık’ın sahte bandrol süreçlerinden sonra Doğan Kitap’ta ilk eseri Zeynep Kaçar’ın.

Kabuk’ta da kadınlar vardı çokça. Burada da olacaklar. Olsunlar. Olmalılar.
•
2022 - Attila İlhan Roman Ödülü

2023 - Notre-dame De Sion Edebiyat Ödülü.
•
Bir kadın ve çevresinde birçok kadın. Onun, uzun uykusu ardından gelen uyanışı.

Kendisiyle birlikte değişen adam. Adamlar.
•
Kaçar’ın yazdıklarıyla “ … öldüğünde ardından hikayesi anlatılmayacak, adı anılmayacak ve sesi duyulmayacak …” bir kadın belki de Feray.
•
Ve bir ülke. Sınırları içinde nefes almayı, sınırlarında nefes bulmayı arzulayan kadınların olduğu bir ülke.
•
Ve masamda ‘Yalnız’.

— Adem’e — notu düşüp imzalanmış. Tarihi düşülmüş: 22.Ekim.22
•
Okuyunuz efenim. Seveceksiniz.

2009. İlk kitap. 29 yaşında bir kadın.

Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülüne değer görülüyor mesela.

O yıllarda dikkatini çekip okuyup yorumlayanlar var. Biri ‘gelecek vadettiğini’ söylemiş. Diğeri ‘başka türlerde de başarılı eserler verebileceğine’ inancını dile getirmiş.
•
Aradan geçen 11 yıl sonunda Aslı Akarsakarya bu halkaya bir roman ve bir öykü daha eklemiş.

Herhangi bir söyleşisini dinlemedim. Sanıyorum yazmak onun için ikincil planda. O daha çok mühendis, daha çok fotoğrafçı sanki.
•
Özgün bir dilden bahsedilmiş arka kapakta. Tartışılır.

Ama hikayeler vasat olanından kanımca. Masal ve gerçeklik geçişleri dengeli, kimi zaman eğlenceli kimi zaman fazla ciddi. Olması gerektiği gibi belki de.
•
Sevdim ben. Buyurun