E-Dergi

Orada, odanda, kitaplığının ya da tablolarının gölgesinde oturmuş senin için huzurlu olan anların tadını çıkarıyorsun.

Belki bir bardak çay belki de kahve. Belki bir insan sesi. Düşük ihtimal ama belki de bir insan. Ama evinde. Sana ait olduğunu düşündüğün yerde.
•
Atay’a, Özlü’ye, Kutlar’a göndermelerle. Onlardan alıntılarla. Çünkü onlar kendiyle barışık olmanın ya da kendine kapanmanın güzel örnekleri. Evlerinde ya da kalabalıklarda.
•
Bir ilk kitap Evlerin Yüreği. İnceliklerin, suskuda kalmışların, kapanmışların da dışavurumu aslında. Seveceksiniz. Buyurun.

Sait Faik Hikaye Armağanı sahibi #k:258535 ile başlamıştık muhabbetimize. Mutlu ayrılmıştık.

Anne-babasından ‘aferin oğlum’ iltifatını almayı bekleyen hikayeler vardı orada.
•
Elinizde 2017 tarihli Öbürküler. 1950 sonrasının sıkıntılarıyla boğuşan güzel ülkemin sana, bana, ona benzeyen bir ailesi konu edinmekte.

Fahrettin Bey ve diğerleri. Çok insan arasında kaybolup öbürküler olanlar ve öbürküler.
•
İmza kuyruklarına bakılırsa sevildiği gibi fazlasıyla da okunuyor Mahir Ünsal. Burada da böyle. Buyurun.

İstanbul. Koca bir tarih. Ansiklopediler, kitaplar, kitapçıklar, not defterleri.

Kimi bir ömrün peşinde, kimi bir heves.
•
Yatağında akar gibi görünen suyun şırıltısında kullanacak sözcüklerini Mungan. Saklıda kalmış bir İstanbul masalı sanki. Tarihin koridorlarında adımlayan bir eser. Zorlu kimi zaman.
•
Neye adımlasa iyisini yapıyor bu adam. Ağır ağır inin merdivenlerden.

Ankara. Kıtır, Tunalı, Kuğulu Park ya da Dost. Bir yerlerde onunla denk gelme ihtimaliniz çok yüksek. Ama ben bu buluşmaları hep öteleyen taraftayım.
•
Biliyorum daha fazla seveceğim kitaplarını. Onu tanıdıktan sonra. Biliyorum daha fazla anlam taşımaya başlayacak kitapları bende. Onu tanıdıktan sonra.

Kitap fuarında da kaçırdık buluşmayı. Neyse.
•
Telef’e gelelim. Nahif bir eser elinizde. Cumartesi’lerin yalnızlığına iyi niyetli mesajlar var burada. Anneler.
•
Anlatılar kısa; ama adımlar net. Yukarıda söyledik. İyi niyetli olanlar. Acı fazlasıyla. Seveceksiniz.

“Geleneksel yazı, yazar, anlatı, anlatıcı, kişilik, öykü kavramları da bir bir değişikliğe uğratılıyor Gece’nin söylem serüveninde.” ifadelerini kullanıyordu Akşit Göktürk giriş yazısında.
•
Aslında Karasu’nun yazınında sıkça rast geldiğimiz bir hal bu. Üzerinde uzun uzun düşünülüp yazılan metinler ya da parçacıklar. Gece ise bunu örnekleyen öncül metinlerden.
•
Her kalemde vardır biraz anlaşılmak tasası; ama sanki burada kayıplarda o tasa.
•
Hani ‘usta işi acemilik’ diyor ya Karasu. Bunu derken dilini de yorumlayacak pekala:
“Benim dilim çiçek dermek üzere eğilip kalkan bir gövdenin yumuşaklığına, dalgalanışına ulaşmalı.”
•
Velhasıl. Gece çetin ceviz, dost. Bilge Karasu’ya adımlayış için yanlış, onu tanımak için doğru adım naçizane. Buyurun.