E-Dergi

İletişim becerilerini geliştirmek için bol örnekli, zengin içerikli, akıcı bir dille yazılmış, çok güzel bir rehber olmuş bu kitap. Yazarın bazı yerlerde optimizmin doruklarında yaşadığını düşünsem de sonuç olarak çok faydalı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ben beğendim, notlarımı aldım. Gerisi uygulamaya çalışmakta:)

Vay arkadaş... Henüz beğenmediğim bir kitabı dahi yok! Yok yani...❤️

Sarsıcı gerçeklikleri yüzüme vuran, doğru bildiğim şeylerden şüphe duyuran bir kitap oldu benim için. Alice Miller'ı hep okumak istemiştim. Bu kitapla başlangıcı yapmış bulundum. Miller, çocukluk yıllarında yaşanan travmaların, yapılanlar karşısında duyulan öfke dışarı vurulmadığı sürece çeşitli hastalıklara sebebiyet vereceğini örneklerle anlatmış. Hatta bu örnekler içinde Franz Kafka, Dostoyevski, Virginia Woolf... gibi yakından tanıdığımız kişilere de yer vermiş.
Alice Miller günümüz terapistlerinin kendi diliyle 'zehirli pedagoji' yöntemlerini kullanıp 'affetmeyi' tek çözüm yolu olarak sunmakla işleri daha da çıkmaza sürüklediklerinden bahsediyor. İstismara uğramış kişinin anne babası dahi olsa karşı tarafı affetmek zorunda olmaması ve kendi sınırlarını çizmesi gerektiğinden dem vuruyor.

Dokuz mizaç tipine göre ebeveyn - çocuk ilişkilerini inceleyen bir kitap. Çocuğunuzun ve kendinizin mizaç tipine vakıf olduktan sonra daha sağlıklı iletişim kurabileceğiniz tezi bana çok mantıklı geliyor. Bu anlamda kitaptan faydalandığımı söyleyebilirim. Ama kitapta tekrara düşülen yerler beni çok sıktı. Onu da söylemeden geçemeyeceğim...

Sindire sindire okunması gereken bir kitap. Akıcı olduğunu söyleyemem. Ama toplum, ütopya, din, bilim, sanat, İslam... ve daha birçok konu ile ilgili değerli bilgiler sunması hasebiyle oldukça zihin açıcı. Okuduktan sonra size bir şeyler kazandırdığını düşüneceğiniz kitaplardan...