E-Dergi

Bu kitabın içerdiği üç bölümden ikisi olan, "Belden Aşağı Aşk Hikayeleri" ve "Pop H'art" isimli kitapları ilk gençlik yıllarımda okumuş ve beğenmiş olmama rağmen, bu sefer pek ilgimi çekmedi açıkçası. "The Kırmızı Başlıklı İstasyon Şefi" isimli bölüm ise, bitirmek için ciddi efor sarfettiğim ve bunaldığım bir bölümdü. Geçmişte çok daha iyi kitaplarını okuduğum Küçük İskender'in, bu kitabının bu kadar övgüyü haketmediğini düşünüyorum. Yaklaşık yarım sene boyunca, bir türlü bitirmeyi başaramadım ve yarım bırakmak da istemedim ama şimdi, yarım bırakmış olsaydım da pek bir şey kaybetmiş olmayacağımı düşünüyorum.

Yine de, birkaç noktada insanı yakalıyor. Bu konuda da hakkını yememek lazım. Ne de olsa o, Küçük İskender. Bu kitap, daha doğrusu bu üç kitap hakkındaki düşüncelerim her ne kadar olumsuz da olsa, notlar aldığım ve dönüp tekrar okuduğum en az 30 sayfası vardır.

" "Sizce yeryüzünde gerçek mutluluk nedir", diye soranlar için: en büyük mutsuzluk, sorduğunuz sorudadır. Gerçek mutsuzluk ise, bunu sorma gereğini bilincinde taşıyor olmaktır."

Güce sahip olanın, bunu orantısız bir şekilde kullanması ve kendi çıkarları için, kısacık bir zaman diliminde yüzlerce ve hatta binlerce can almakta beis görmemesi... Böylesine bir katliamın, birilerinin karısını, birilerinin oğlunu, birilerinin kardeşini feci şekilde kaybetmesiyle sonuçlanması...

Bu kitabın, kapağını açmamla bitirmem bir oldu. Sanmayın ki, sayfa sayısının azlığından ve kitabın inceliğinden... Bu kitap, on katı kalınlığında da olsa, yine bir günde biterdi. O kadar acı, o kadar hüzünlü, o kadar hayata dair ki...

"Savaş, babalarımızın gözyaşlarını çaldı" diye başlayan bir kitabı, elinizden nasıl düşürebilirsiniz ki?

Hüzünlü bir roman. Hiçbir yere ait olamamanın ve hiçkimsenin, yaşadıklarını merak edip sormamasının verdiği hüzün... Bir şahaser olmasa da güzel kitap; okunmalı.

Dikizleyip bitirdiğinizde, suratınzın ortasına dehşet bir zumzuk falan yediğinizi hissedeceğiniz şahane Burgess romanı. Kitabı okuduktan sonra, Kubrick'e de muhteşem uyarlamasından ötürü şapka çıkartmamak imkansız.

"Bir kase mercimek çorbasına yaşamımı feda ederim" diyecek kadar darda kalmış; ancak bunu söylerken bile öğretilmiş ahlakın pençesinden kurtulamayan, katı ahlakçı ve aç bir adamın romanı. Kesinlikle okunmalı... En erdemli olanımızın bile açlık karşısında nasıl saçmalayacağını göreceksiniz. Bu arada Behçet Necatigil çevirisi çok kaliteli.