E-Dergi

Yazar her yazdığı kitabı ile kendini okutmayı başarıyor. Her şey bu kadar basit olmasada kitabı elinizden bırakamıyorsunuz. her sonun aslında yeni başlangıçlar için bir adım olduğunu ve yeni karakterler ile de bir kez daha hissettim. Lidyanın aslında küçük bir bebek isterken, kızının nasıl evlat edinildiğini, Alix'in geçmişi ve çocukluğu ve anne olma konusundaki korkularını, Ellen'in gerçek babasını bulmasını, Anne Mari'nin tekrar hayatında birine yer vermek veya vermemek arasında gidip gelmesini, hiç hak etmediği şekilde bir ihanete uğrayan bir fizyoterapist ile, babasının ölümü nedeni ile şirketin başına geçen karakterlerin bir araya gelme öyküsünü severek okudum. arkanıza yaslanıp elinizde kahveniz ve kitabınız ile güzel bir kaç saat geçirmek istiyorsanız, bu kitabı okuduğunuza pişman olmayacaksınız.

kitabı ilk elime aldığımda sıkılırım diye düşünmüştüm aynı zamanda okumak da istiyordum. başladım, başlamamla bitirmem bir oldu. bir grup tarım işcisinin hatından kısa bir kesit, zıt düşüneli iki kişinin arkadaşlıklarını anlatarak başlamış yazar. sonunun bu şekilde bitmesini beklemiyordum. okumanızı güzel bir kitaptı tasviye ederim.

kitabın ana kahramanı ve arkadaşları bir sevgililer gününde (hepsinin de ya eşleri ölmüş) kendilerine bir dilek listesi oluşturmaya başlarlar. küçük bir çocuğun yemek arkadaşı olmasıyla birlikte hayatı değişen ve çok istediği çocuğa dolaylı yoldan olsa da kavuşan bir kadın. ve hepsinin listeledikleri dilekleriyle yönlenen hayatları. okumanızı tavsiye ederim.

SARAH JİO ne yazsa okurum. bu kitap bana doğum günü hediyesi olarak gelmişti. diğer kitaplarını da büyük bir beğeni ile okumuştum. bundaki konuyuda severek ve keşke kitap hiç bitmese diye okudum ama nedense ilk iki kitaptan aldığım zevki alamadım. yazar olayları birbirine çok güzel bir şekilde bağlıyor. dili sade ve akıcı. Ama herkese tavsiye ederim.

uzun zamandır almayı düşündüğüm bir kitaptı. libyy(elizabeth) karakterini okurken bir an ne için nelerden vazgeçtiğimi düşünmeye başladım. kariyeri için nasıl çabaladığını ancak nasıl harcandığını, yıllarını verdiği şeylerin kaybını nasıl telafi edeceğini düşündüm. Ava için yaptıkları da ayrı bir güzeldi. yıllar önce annesini kaybetmiş biri olarak ava'ya ondan iyi kim destek olabilirdi. philip ile ayrıldıklarında artık herşey bitti tekrar başa dönüyoruz dedim. ama tekrar aynı hataya düşmedi. bir okur yorumunda her şey tozpembe anlatılıyor demiş ancak şu yaşadığımız hayatta bazı şeyleri de zor da olsa toz pembe görmek gerekmiyor mu? okuduğunuza pişman olmayacaksınız tavsiye ederim.