E-Dergi

Son ciltten sonra rahatlıkla Proust'un gelmiş geçmiş en yetenekli yazar olduğunu söyleyebiliriz. Yoktan var eden, belleğin kırıntılarından başyapıt yaratmış efsanevi yazar Marcel Proust. Son olarak Proust'a atıfta bulunursak: ''Böyle bir kitabı okumayı başaran insan ne kadar mutlu olurdu.''

''Mademoisell Albertine gitti!'' bu cümleyle başlar dev serinin 6. cildi. Bu başlangıcı takip eden cümleler de başlangıçtaki kadar güzel ve etkileyicidir. Proust'un hassas, hastalıklı kişiliğini 5.cilt Mahpus kitabında da yaptığı gibi en iyi biçimde ortaya koyduğunu düşünüyorum. Albertine'nin gidişi ve kahramanımızın bunalımlara sürüklenişini eserin ortalarına doğru beklenmedik bir haberle sarsılarak okuyoruz.

Proust'un 7 ciltlik dev eserinin 5. cildinde hastalıklı aşkı anlatıyor yazar. Neredeyse 3000 sayfadan oluşan bu dev seride Proust; bütün bir insan yaşamına dair izlenimlerini benzersiz bir üslupta bence daha önce hiçbir yazarın yapamadığı ve bundan sonra da hiçbir yazarın yapamayacağı kadar olağanüstü biçimde anlatmıştır. Değindiği her konuda, anlattığı her olayda o kadar sarsıcı fikirleri vardır ki hayretler içinde okursunuz. Anlatımın yoğun ve çaba gerektirdiği doğrudur.

Kayıp Zamanın İzinde serisinin 4. kitabında Proust, yazıldığı döneme göre oldukça cesur bir konuya, eşcinsellik konusuna yoğunlaşmış. Diğer ciltlerde de eşcinsellikten bahsediyor Proust fakat en ayrıntılı tespitlerini ve yorumlarını bu ciltte yine olağanüstü,daha önce yapılmamış bir biçimde dile getiriyor.

''Kayıp Zamanın İzinde'' serisinin 3.kitabı. Edebiyat tarihini Proust'tan önce ve Proust'tan sonra olarak ayırabilecek nitelikte bir başyapıt. Bu ciltte yine Proust'un özellikle dönemin Fransız yüksek sosyetesiyle ilgili eşsiz tespitlerini okuyoruz.